طراحی شبکه و برنامه ریزی زنجیره تامین پویای یکپارچه سوخت زیستی هیدروکربن پیشرفته و پالایشگاه های نفت با لحاظ کردن جریان های مالی

یکی از چالش های اصلی توسعه صنعت انرژی زیستی هزینه زنجیره تامین زیست توده ناشی از تولید ناکارای انرژی زیستی از فیداستاک های زیست توده با محتوای انرژی پایین، هزینه های بالای لجستیک تولید، پردازش و حمل و نقل زیست توده است. نکته قابل توجه دیگر این است که پیکربندی زنجیره تامین سوخت زیستی می تواند ثابت نبوده و به مرور زمان تکامل یابد. با افزایش استقبال از سوخت های زیستی و مشوق ها، افزایش ظرفیت و ارتقای تکنولوژی در زنجیره تامین های موجود سوخت زیستی مطلوب خواهد بود. براین اساس، در این پژوهش دو راهکار عمده برای تخفیف چالش های مذکور پیشنهاد می شود. از یک سو، براساس تکنولوژی ارائه شده توسط دپارتمان انرژی ایالات متحده، سوخت زیستی هیدروکربن پیشرفته را می توان با استفاده از ایجاد واحدهای ارتقادهی در پالایشگاه های نفت موجود و از طریق ارتقای محصولات میانی به محصولات نهایی (مانند بنزین، دیزل و سوخت جت) تولید نمود و از زیرساخت های موجود پالایشگاه های نفت جهت توزیع آن استفاده نمود که با توجه به هزینه های بالای سرمایه گذاری مربوط به پالایشگاه های زیستی در زنجیره تامین سوخت زیستی و با توجه به حذف بخش بزرگی از هزینه حمل و نقل به این دلیل که حمل و نقل از طریق خطوط لوله موجود انجام می شود، صرفه جویی های قابل ملاحظه بزرگی در هزینه های سرمایه گذاری و کل هزینه های سالانه ایجاد می شود و در عین حال سودآوری بالاتری از فروش محصولات نهایی جدید حاصل می شود. از سوی دیگر، با اعمال نمودن طراحی شبکه زنجیره تامین پویا، دو دوره زمانی استراتژیک و تاکتیکی در مدلسازی در نظر گرفته شده که در آن امکان افزایش ظرفیت تسهیلات و فعال شدن تسهیلات در هر دوره زمانی استراتژیک وجود دارد. همچنین در پژوهش حاضر، علاوه بر جریان فیزیکی، بهینه سازی جریان مالی نیز لحاظ شده و ماکزیمم سازی تابع هدف کارایی برای طراحی و برنامه ریزی زنجیره تامین سوخت زیستی پیشنهاد شده است.  به منظور صحت سنجی عملکرد مدل توسعه داده شده، مدل  پیشنهادی را برای طراحی یک مطالعه موردی در ایران به کار برده و نتایج محاسباتی ارائه شده است.