بررسی تاثیر دو نوع اباتمنت زیرکونیا و تیتانیوم بر میکرولیکیج محل تماس ایمپلنت - اباتمنت تحت Oblique Cyclic Loading در شرایط آزمایشگاهی (in vitro)

میکروبیوتای دهانی می توانند در حد فاصل ایمپلنت-اباتمنت پرولیفره شده و موجب ایجاد التهاب در بافت های اطراف ایمپلنت و استخوان مجاور شوند. هدف این مطالعه بررسی تاثیر دو نوع اباتمنت زیرکونیا و تیتانیوم بر میکرولیکیج (Microleakage) محل تماس ایمپلنت- اباتمنت در شرایط Oblique cyclic loading بود.

در این مطالعه آزمایشگاهی  تعداد 12 مجموعه ایمپلنت-اباتمنت در گروه 6 عددی با دو جنس اباتمنت زیرکونیا و تیتانیوم به صورت عمودی درون بلوک های رزینی اصلاح شده با بیس پلی استر اتوپلیمریزه شونده مانت شدند. نمونه ها تحت 75 نیوتن Oblique cyclic loading با زاویه 2 ±30 درجه نسبت به محور طولی ایمپلنت با فرکانس 1 هرتز در 500000 سیکل که معادل 20 ماه نیروی جویدن انسانی است، قرار گرفتند. به منظور ارزیابی میکرولیکیج از محلول فوشین استفاده شد. جهت بررسی میزان نفوذ فوشین به داخل محل اتصال اباتمنت و ایمپلنت فیکسچرها بوسیله دستگاه برش از وسط برش داده شدند. سپس میزان نفوذ فوشین در هر یک از نمونه ها با استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی 75× در سه نقطه از هر نیم دایره (ایمپلنت برش داده شده) اندازه گیری شد و میانگین این 6 نقطه به عنوان میکرولیکیج ثبت گردید برای مقایسه میکرولیکیج بعد از load از t -test       استفاده شد. تمامی آزمون های آماری در نرم افزار SPSS ver.22  انجام و سطح معنی داری  0.05 در نظر گرفته شد.

میزان میکرولیکیج متعاقب Oblique cyclic loading در گروه اباتمنت های زیرکونیا  (11/66±66/08) به طور معنی داری بیشتر از گروه اباتمنت های تیتانیوم (10/65±39/17)  بود. (0/002 = P)

به نظر می رسد نوع اباتمنت در  میکرولیکیج محل تماس ایمپلنت اباتمنت موثر بوده و تحت شرایطoblique  cyclic loading   در اباتمنت های با جنس تیتانیوم کمتر از زیرکونیا می باشد.