یش بینی مشکلات بین شخصی افراد بر اساس سبک های دلبستگی با توجه به نقش واسطه ای شفقت خود در زوجین شهر تهران

مشکلات بین شخصی نتیجه تاریخچه دلبستگی افراد است. در نظریه ی دلبستگی، انسآنها با نیازهای ارتباطی پایه برای شکل دادن پیوند قوی با یک موضوع دلبستگی که امنیت، صمیمیت و حمایت را فراهم می کند، هدف گذاری شده اند. پژوهش های قبلی نشان داده است که شکل های مختلف مشکلات بین شخصی با سبک های متفاوت دلبستگی مطابقت دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی مشکلات بین شخصی افراد بر اساس سبک های دلبستگی با توجه به نقش واسطه ای شفقت در زوجین  بود.  برای این منظور طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 200 زوج از شهر تهران به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و از نظر سبک های دلبستگی، خود شفقت ورزی، مشکلات بین فردی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل رگرسیون نتایج نشان داد که خود شفقت ورزی در رابطه بین دلبستگی اضطرابی و مشکلات بین شخصی و خود شفقت ورزی در رابطه بین دلبستگی ایمن و مشکلات بین شخصی نقش واسطه ای دارند. هر سه متغیر سبک دلبستگی دارای رابطه خطی با مشکلات بین شخصی و خود شفقت ورزی است. همچنین ضریب بتای استاندارد نشده برای این متغیرها نشان می دهد که وزن متغیر دلبستگی اضطرابی بیشتر از دیگر متغیرهاست. به عبارتی می توان گفت که 41 درصد از تغییرات متغیر وابسته در مشکلات بین شخصی و  61 درصد این تغییرات در متغیر خود شفقت ورزی بوسیله این متغیر قابل پیش بینی است. نتایج این پژوهش از نقش واسطه ای شفقت بین سبک های دلبستگی و میزان مشکلات شخصی حمایت می کند.