مقایسه اثربخشی گروه درمانی پذیرش و تعهد و گروه درمانی شناختی-رفتاری بر کیفیت زندگی، اضطراب و افسردگی در بیماران مبتلا به سوءهاضمه عملکردی

شایع ترین اختلالات گوارشی، اختلالات عملکردی دستگاه گوارش هستند که سوءهاضمه عملکردی یکی از انواع شایع آن است و باعث کاهش سلامت و کیفیت زندگی می گردد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی گروه درمانی پذیرش و تعهد و گروه درمان شناختی-رفتاری کیفیت زندگی، اضطراب و افسردگی در بیماران مبتلا به سوءهاضمه عملکردی انجام شد.

این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش زنان مبتلا به بیماری سوءهاضمه عملکردی مراجعه کننده به کلینیک های گوارش شهر اراک در سال 1397 بودند. در کل 33 نفر پس از بررسی ملاک های ورود به مطالعه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه (11 نفر در هر گروه) جایگزین شدند. گروه های آزمایش به ترتیب 8 جلسه 90 دقیقه ای با روش های پذیرش و تعهد و شناختی-رفتاری آموزش دیدند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش "شاخص سوءهاضمه نپین برای کیفیت زندگی" (Nepean’s Dyspepsia Index for Quality of Life)، "سیاهه اضطراب بک" (Beck’s Anxiety Inventory) و " سیاهه افسردگی بک" (Beck’s Depression Inventory) بودند. در مطالعه حاضر روایی صوری و محتوایی ابزارها با نظر متخصصان و پایایی با روش آلفای کرونباخ اندازه گیری و تایید شد. داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 22 تحلیل شد.

روش های گروه درمانی پذیرش و تعهد و گروه درمانی شناختی-رفتاری در مقایسه با گروه کنترل باعث افزایش کیفیت زندگی و کاهش اضطراب و افسردگی بیماران مبتلا به سوءهاضمه عملکردی شدند. همچنین، روش شناختی- رفتاری در مقایسه با روش پذیرش و تعهد باعث کاهش افسردگی شد، اما بین آن ها در افزایش کیفیت زندگی و کاهش اضطراب تفاوت معناداری وجود نداشت (P<0/05).

نتایج نشان دهنده اهمیت هر دو روش به ویژه روش گروه درمانی شناختی-رفتاری در افزایش کیفیت زندگی و کاهش اضطراب و افسردگی بیماران مبتلا به سوءهاضمه عملکردی بود. بنابراین، روانشناسان بالینی و درمانگران می توانند از روش های مذکور به ویژه روش گروه درمانی شناختی-رفتاری برای مداخلات کیفیت زندگی، اضطراب و افسردگی استفاده نمایند.