تحلیل جرم فعالیت تبلیغی علیه امنیت نظام جمهوری اسلامی ایران در فضای سایبر

یکی از اهداف هر نظام سیاسی، حفظ امنیت کشور در برابر فعالیت های تبلیغی باهدف براندازی نرم و نافرمانی مدنی از طریق اقدامات تبلیغی در فضای سایبر است. در قوانین جزایی ایران نیز در این زمینه موادی پیش بینی شده است. هدف از طرح این موضوع، توجه دادن قانون گذار به اهمیت جرم انگاری فعالیت های مذکور با توجه به سوءاستفاده های صورت گرفته در فضای سایبر است. در پژوهش پیش رو کوشیده شده به روش اسنادی به این پرسش اساسی پاسخ داده شود که ارکان تشکیل دهنده جرم فعالیت های تبلیغی علیه امنیت نظام در فضای سایبر چیست؟ نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد رکن قانونی جرم فعالیت تبلیغی علیه امنیت نظام جمهوری اسلامی در فضای سایبر مواد 500 قانون مجازات سابق، 731 قانون جدید مجازات اسلامی و 21 قانون جرائم رایانه ای است. رکن مادی آن، فعالیت تبلیغی علیه نظام یا به نفع گروه ها و سازمان های مخالف نظام و رکن معنوی آن، سوءنیت عام و خاص به معنای تعلق اراده آگاهانه مرتکب به نقض قانون و براندازی و تضعیف نظام است؛ بنابراین، هرگونه فعالیت تبلیغی در فضای سایبر که امنیت و حیثیت نظام را خدشه دار نماید، باید جرم انگاری و تعیین مجازات شود.