تحلیل اثر نامتقارن نرخ ارز بر اشتغال در ایران با تاکید بر بخش های اقتصادی
با توجه به ساختار نظامهای نرخارز در ایران و وابستگی آن به درآمدهای نفتی در دهههای اخیر، انتظار می رود که تغییرات نرخ ارز درنتیجه تغییرات عمده قیمت نفت صورت گیرد. در این راستا افزایش ها و کاهش ها در نرخ ارز با تاثیرگذاری بر میزان سودآوری بنگاههای اقتصادی، می تواند بر سطح اشتغال بنگاههای اقتصادی موثر واقع شود و البته این نوع اثرگذاری می تواند نامتقارن باشد. بر این مبنا، پژوهش حاضر اثر غیرخطی نرخ ارز بر اشتغال را در ایران، در قالب یک الگوی پایه و 5 الگوی بخشی (بخش های کشاورزی، خدمات، معدن، آب، برق، گاز، صنایع کارخانهای و ساختمان) مورد بررسی قرار داده است. برای این منظور از رهیافت خودتوضیحی با وقفه های توزیعی غیرخطی و دادههای سالانه در دوره 1396-1347 استفاده شده است. نتایج حاصل از الگوی پایه (کلی) در بلندمدت حاکی از آن است که افزایشها در نرخ ارز اثر معناداری بر اشتغال کل ندارد ولی کاهشها در نرخارز با اثری معکوس بر اشتغال کل همراه است. به طور مشابه برآورد الگو در قالب پنج بخش مذکور نشان می دهد که افزایشها در نرخ ارز تاثیر معناداری بر اشتغال بخشها ندارد. با این حال اثر کاهش ها در نرخ ارز بر اشتغال در بخش های خدمات، معدن، آب، برق، گاز، صنایع کارخانهای و ساختمان معکوس است. ازاین رو به طورکلی و در چهار بخش خدمات، معدن، آب، برق و گاز، صنایع کارخانهای و ساختمان (به طور جزئی)، نرخارز اثر نامتقارنی بر اشتغال در اقتصاد ایران داشته است.
نرخ ارز ، اشتغال ، رهیافت نامتقارن ، بخش های اقتصادی ، ایران
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.