بررسی توزیع واحدهای جریانی سازند سروک در چارچوب چینه نگاری سکانسی، مطالعه موردی در یکی از میادین نفتی ناحیه دشت آبادان، جنوب غرب ایران

سازند سروک با سن آلبین پسین-تورونین پیشین، مهم ترین سنگ مخزن کربناته ناحیه دشت آبادان در جنوب غرب ایران می باشد. تلفیق نتایج توصیف مغزه ها، مطالعات پتروگرافی و داده های تخلخل-تراوایی مغزه در یکی از میادین بزرگ دشت آبادان، امکان شناسایی واحدهای جریانی را چارچوب چینه شناسی سکانسی فرآهم نمود. داده های این پژوهش شامل 388 متر مغزه، 420 مقطع نازک میکروسکوپی و 800 پلاگ تخلخل-تراوایی از دو چاه کلیدی هستند. به این منظور، از روش لورنز اصلاح شده بر مبنای چینه شناسی برای تقسیم بندی مخزن به واحدهای جریانی استفاده شده است. تفسیر توزیع واحدهای جریانی با در نظر گرفتن ارتباط بین ویژ گی های رخساره ای و دیاژنزی، سبب می شود که انطباق مشخص بین زون های مخزنی و چارچوب چینه شناسی سکانسی فرآهم شود. بخش بالایی سازند سروک قابل تقسیم به دو سکانس رده سوم می باشد و بهترین واحدهای جریانی در سیستم تراکت تراز بالای سکانس 1 با گسترش عمده تخلخل های حفره ای در ارتباط با تاثیر سطح ناپیوستگی مرز سنومانین-تورونین در رخساره های رودیست دار مشاهده می شود. فرآیندهای سیمانی شدن و تراکم در واحدهای جریانی با کیفیت مخزنی پایین و انحلال در واحدهای جریانی با کیفیت مخزنی بالا گسترش دارند. نتایج این مطالعه نشان داد که تفسیر واحدهای جریانی در چارچوب چینه شناسی سکانسی، می تواند در ارزیابی بهتر مخازن کربناته ناهمگن از قبیل سازند سروک استفاده شود.