احساس تنهایی اجتماعی عاطفی در شخصیت های برونگرا و درونگرا با توجه به نقش انواع حمایت اجتماعی ادراک شده

ویژگی های شخصیتی ازجمله عوامل موثر در تفاوت های فردی اشخاص است که می تواند نقش مهمی درجلب حمایت از دیگران و یا احساس تنها بودن آنها ایفا کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی احساس تنهایی اجتماعی عاطفی در شخصیت های برونگرا و درونگرا باتوجه به نقش انواع حمایت اجتماعی ادراک شده بود.

تحقیق حاضر به روش روش علی - مقایسه ای برروی دانشجویان دانشگاه زنجان انجام شد. تعداد 200 دانشجو به صورت هدفمند و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با پرسشنامه شخصیتی آیزنک آزمون شدند. 89 نفر انتهای  پیوستار درونگرایی - برونگرایی (45 زن و 44 مرد) انتخاب و پرسشنامه های حمایت اجتماعی ادراک شده و احساس تنهایی اجتماعی - عاطفی را تکمیل کردند.

تحلیل داده ها از طریق تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد برونگرایان حمایت اجتماعی ادراک شده بیشتر و تنهایی اجتماعی - عاطفی کمتری را گزارش کردند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که تنها در احساس تنهایی عاطفی متغیرهای پیش بین دو گروه متفاوت بود. حمایت اجتماعی ادراک شده از اشخاص مهم در برونگرایان و حمایت اجتماعی ادراک شده دوستان در درونگرایان پیش بین های معنادار احساس تنهایی عاطفی بودند. در خرده مقیاس های احساس تنهایی اجتماعی و خانوادگی در هر دو گروه به ترتیب حمایت اجتماعی ادراک شده دوستان و خانواده نقش معناداری داشتند. 

 ارتباط با خانواده، دوستان و دیگر اشخاص مهم برای احساس سلامت افراد ضروری است و فقدان یا کمبود حمایت های اجتماعی، منجر به احساس تنهایی خواهد شد. همه انسان ها در شرایط مختلف ممکن است احساس تنهایی را تجربه کنند اما به سبب تفاوت در نوع و میزان تعاملات، شدت و نوع آن در درونگرایان و برونگرایان متفاوت است. از این رو توصیه می شود هم افراد درونگرا و هم افراد برونگرا روش های مناسب برقراری رابطه و جلب حمایت اجتماعی را متناسب با ویژگی های شخصیتی شان آموزش ببینند تا از احساس تنهایی آن ها جلوگیری شود.