مکان یابی استفاده از سامانه ی روشنایی در جاده ها برمبنای برنامه ریزی خطی (مطالعه موردی: راه های اصلی استان آذربایجان شرقی)

بحث ایمنی یکی از بخش های مهندسی ترافیک و تامین روشنایی جاده ها یکی از مهم ترین مسائل مربوط به حفظ ایمنی راه هاست که هدف از ایجاد آن دستیابی به حدی از قابلیت دید برای رانندگان است به طوری که دید سریع، دقیق و راحت امکان پذیر باشد. روشنایی با تقویت دید راننده می تواند از برخی از تصادفات ناشی از ترافیک جاده ای در شب جلوگیری کند. در این مقاله از روش برنامه ریزی خطی به منظور مکان یابی و استفاده بهینه از سامانه روشنایی در محورهای اهر - تبریز، سراب - بستان آباد و مراغه - هشترود استفاده شده است. مدلی بر پایه بیشینه کردن نسبت سود به هزینه طراحی شد. سود، مبلغ صرفه جویی شده در اثر کاهش تصادفات در صورت استفاده از سامانه روشنایی در قطعات مختلف محورهای موردمطالعه است که برای محاسبه آن هزینه متوسط تقریبی یک تصادف فوتی و جرحی در کشور محاسبه شد. همچنین هزینه، مبلغ موردنیاز برای نصب سامانه روشنایی در قطعات مختلف تعریف گردید. محدودیت تعیین شده برای این مدل، بودجه اختصاص یافته به منظور نصب سامانه های روشنایی (با فرض مبلغ 1.1 و 2.2 میلیارد تومان و 550 میلیون تومان) است. به منظور تجزیه وتحلیل مدل از نرم افزارWinQSB2استفاده شد تا مقاطع بهینه برای نصب سامانه روشنایی به دست آیند. بر اساس این تحقیق کیلومتراژهای 500+44 تا 500+45 و 500+54 تا 500+55 محور اهر - تبریز با نسبت سود به هزینه 8.26 و 8.07 در تمام سناریوهای بودجه و قطعه بندی در صدر سایر قطعات به عنوان مقاطع بهینه مشخص گردیدند. کیلومتراژ 500+09 تا 500+10 از محور مراغه - هشترود با نسبت سود  به هزینه 5.13 نیز در رده بعدی قرار گرفت.