مقایسه تنظیم هیجان در بیماران رتینوپاتی دارای دیابت نوع 2 و همتایان عادی آنان

در چند دهه ی گذشته، افزایش چشمگیری در پژوهش های بالینی با هدف بررسی سازوکارهای زیرین اختلال رتینوپاتی دیابتی نوع 2 روی داده است. پژوهش حاضر نیز با هدف مقایسه ی تنظیم هیجان در بیماران رتینوپاتی دیابتی نوع 2 و همتایان عادی شهرستان تبریز انجام شد.

این پژوهش از نوع مطالعات علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران رتینوپاتی دیابتی نوع دو شهر تبریز در سال 1397 بودند که تعداد 80  بیمار رتینوپاتی دیابتی نوع 2 و 80 فرد عادی به صورت در دسترس انتخاب و به پرسشنامه تنظیم هیجان گارنفسکی و کرایج پاسخ دادند. تحلیل داده ها با روش های آماری توصیفی و تحلیل واریانس چندمتغیره با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام شد.

تحلیل داده ها نشان داد که بین نمرات بیماران رتینوپاتی دیابتی نوع 2 و افراد عادی تفاوت معناداری در خودسرزنش گری، دیگر سرزنش گری، تمرکز بر فکر، فاجعه نمایی، کم اهمیت شماری، تمرکز مجدد مثبت، ارزیابی مجدد مثبت، پذیرش و تمرکز مجدد بر برنامه ریزی (P<0/01) وجود دارد.

با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان گفت بیماران رتینوپاتی دیابتی نوع 2 از نظر تنظیم هیجان دچار نارسایی های بیشتری نسبت به همتایان عادی خود هستند. به عبارتی نمره بیماران دیابتی در راهبردهای سازش نایافته بیشتر از همتایان عادی و در راهبردهای شازش یافته نمره همتایان عادی بیشتر است.