نقش پیش بینی کنندگی انعطاف پذیری روان شناختی و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان بر افسردگی و اضطراب و استرس مبتلایان به دیابت نوع دو

با توجه به شیوع زیاد اختلالات روان پزشکی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو و ارتباط بین مولفه های انعطاف پذیری روان شناختی و راهبرد تنظیم هیجان با افسردگی و اضطراب و استرس، هدف از انجام دادن پژوهش حاضر بررسی نقش پیش بینی کنندگی انعطاف پذیری روان شناختی و راهبرد تنظیم هیجان بر افسردگی و اضطراب و استرس بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شهر خرم آباد بود.

پژوهش حاضر مقطعی و از نوع هم بستگی بود. شرکت کنندگان پژوهش حاضر شامل 102 نفر زن و مرد مبتلا به دیابت نوع دو بودند که با استفاده از نمونه گیری در دسترس از مراکز درمانی سطح شهر خرم آباد انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها، از پرسش نامه راهبرد تنظیم هیجان، پرسش نامه پذیرش و عمل و پرسش نامه افسردگی و اضطراب و استرس استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از ضریب هم بستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده گردید.

تحلیل یافته ها نشان داد که بین انعطاف پذیری روان شناختی با افسردگی (0٫001>p)، اضطراب (0٫028=p) و استرس (0٫001>p)، رابطه منفی معنا داری وجود دارد. بین راهبردهای سازگار شناختی تنظیم هیجان با افسردگی (0٫015=p) و استرس (0٫017=p) ارتباط منفی معنا داری مشاهده شد. همچنین ارتباط مثبت معنا داری بین راهبرد ناسازگار شناختی تنظیم هیجان با افسردگی وجود داشت (0٫005=p). علاوه بر این، انعطاف پذیری روان شناختی متغیر پیش بینی کننده برای افسردگی و اضطراب بود (0٫05>p) و انعطاف پذیری روان شناختی و راهبردهای سازگار شناختی تنظیم هیجان پیش بینی کننده استرس بودند (0٫001>p).

به طور کلی افرادی با راهبرد سازگار تنظیم هیجان و انعطاف پذیری روان شناختی بیشتر، افسردگی، اضطراب و استرس کمتری دارند؛ لذا انجام دادن اقدامات مناسب برای افزایش راهبرد سازگار تنظیم هیجان و انعطاف پذیری روان شناختی در بیماران مبتلا به دیابت پیشنهاد می شود.