نقش واسطه ای بهزیستی اجتماعی در ارتباط بین سلامت معنوی و صمیمیت زناشویی دانشجویان متاهل

با توجه به نقش مهم دانشجویان در ارتقای سطح علمی کشور و لزوم ارزیابی همه جانبه عوامل مهم تاثیرگذار بر سطح کلی سلامت آن ها، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای بهزیستی اجتماعی در ارتباط بین سلامت معنوی با صمیمیت زناشویی دانشجویان متاهل انجام شد.

روش این پژوهش توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری را دانشجویان دختر و پسر متاهل دانشگاه های وابسته به وزارت علوم شهر گچساران تشکیل دادند که در سال تحصیلی 97-1396 مشغول به تحصیل بودند. باتوجه به جدول کرجسی و مورگان 398 نفر به صورت دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات، مقیاس های صمیمیت زناشویی والکر و تامپسون (1983) و بهزیستی ذهنی گی یرز و ماگیارمو (2003) و سلامت معنوی پولوتزین و الیسون (1983) به کار رفت. داده ها با استفاده از شاخص های توصیفی همچون میانگین و انحراف معیار و مدل سازی معادلات ساختاری به کمک نسخه 23 نرم افزار AMOS و با درنظرگرفتن سطح معناداری 0٫05 تجزیه وتحلیل شدند.

نتایج پژوهش حاضر نشان داد که نمره کل سلامت معنوی و یک مولفه اش (سلامت مذهبی) بر متغیر وابسته اصلی صمیمیت اثر مثبت و مستقیم دارد (0٫213=β و 0٫001>p). نمره کل سلامت معنوی و یکی از مولفه های آن (سلامت مذهبی) نیز بر متغیر وابسته میانی بهزیستی اجتماعی تاثیر مثبت و معنادار می گذارد (0٫165=β و 0٫001>p). همچنین اثر مستقیم بهزیستی اجتماعی بر صمیمیت زناشویی معنادار مشاهده می شود (0٫421=β و 0٫001>p). به طور کل 0٫24 واریانس صمیمیت زناشویی ازطریق سلامت معنوی و بهزیستی اجتماعی تبیین شده است.

براساس نقش میانجی بهزیستی اجتماعی در رابطه بین سلامت معنوی با صمیمت زناشویی دانشجویان، توجه به اهمیت این نوع بهزیستی در برنامه ریزی ها و مداخلات روان شناسی و مشاوره خانواده در زمینه ارتقای کیفیت زندگی زناشویی دانشجویان، ضروری است.