بررسی تاثیر آموزش بر اساس الگوی سازگاری روی، بر کیفیت زندگی مراقبین خانگی بیماران روانی با سابقه بستری در بخش های روان بیمارستان های نظامی شهر بوشهر

ابتلای یکی از اعضای خانواده به بیماری روانی فشار و نگرانی قابل ملاحظه ای را به دیگر اعضای خانواده اعمال می کند بار روانی تحمیل شده ناشی از مراقبت یک بیمار روانی می تواند سطح سلامت جسمانی و روانی مراقبت کنندگان را به عنوان یک بیماری پنهان کاهش دهد و در مجموع باعث کاهش کیفیت زندگی فرد مراقب شود.

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش بر اساس الگوی سازگاری روی بر کیفیت زندگی مراقبین خانگی بیماران روانی صورت گرفته است.

 این مطالعه از نوع کار آزمایی بالینی کنترل دار تصادفی شده است که در سال 1397 انجام شده است. تعداد 50 نفر از مراقبین خانگی بیماران روانی با سابقه بستری در بیمارستان های نظامی شهر بوشهر، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو دسته آزمون و کنترل تقسیم شدند. به مراقبین خانگی گروه آزمون طی 5 جلسه 90 دقیقه ای آموزش رفتارهای سازگارانه بر اساس الگوی سازگاری روی داده شد. کیفیت زندگی مراقبین بر اساس پرسش نامه کیفیت زندگی Sf-36 قبل و یک ماه بعد از مداخله ارزیابی شد. داده ها با استفاده از کای اسکوئر، آزمون دقیق فیشر، تی زوجی و تی مستقل در نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد ارزیابی واقع شد و نتایج در سطح معناداری (0/05P<) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

بر اساس نتایج آزمون آماری تی مستقل نمره میانگین کل کیفیت زندگی قبل از مداخله بین دو گروه آزمون و کنترل معنادار نبود (0/05P>)؛ اما نتایج آزمون تفاوت آماری معناداری را بین نمرات پس از مداخله در بعد سلامت روانی بین گروه آزمون و مداخله نشان داد (0/05P>). در مقایسه نمرات قبل و پس از مداخله فقط در گروه آزمون تفاوت معنادار مشاهده گردید (0/05P>).

 نتایج مطالعه نشان داد که آموزش بر اساس الگوی سازگاری روی بر کیفیت زندگی مراقبین خانگی بیماران روانی موثر است.