بررسی اثر میانجی اقدامات خود مراقبتی بر رابطه بین سواد سلامت وکیفیت زندگی بیماران پس از جراحی قلب باز

به میزان توانایی افراد در به دست آوردن، تحلیل کردن و فهمیدن اطلاعات و خدمات اولیه بهداشتی که به آن نیاز دارند تا بتوانند در مورد مسائل مربوط به سلامتی خود مشارکت داشته و تصمیم های درستی اتخاذ کنند، سواد سلامت می گویند. امروزه سواد سلامت یکی از ارکان سلامت جامعه محسوب می شود. هدف از این پژوهش ارائه مدلی برای بررسی تاثیر سواد سلامت و اقدامات خودمراقبتی بر کیفیت زندگی بیماران قلبی - عروقی پس از انجام عمل قلب باز بود.

 این پژوهش بر مبنای هدف کاربردی و بر اساس نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی - پیمایشی است که جامعه آماری تحقیق کلیه بیمارانی بودند که در مرکز قلب تهران عمل جراحی باز قلب را انجام داده بودند و از بین این افراد 138 نفر با نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ای محقق ساخته است که روایی آن از طریق روایی صوری و روایی همگرا و پایایی پرسشنامه از طریق محاسبه آلفای کرونباخ تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از روش معادلات ساختاری استفاده شد.

 نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان دادسواد سلامت با ضریب مسیر (0/685) تاثیر مثبت و معنی داری با اقدامات خود مراقبتی، سواد سلامت با ضریب مسیر (0/350) تاثیر مثبت و معنی دار با کیفیت زندگی بیماران دارد و اقدامات خود مراقبتی با ضریب مسیر (0/418) تاثیر مثبت و معنی داری با کیفیت زندگی بیماران دارد.

 با ارتقای سواد سلامت و آموزش رفتارهای خود مراقبتی به بیماران قلبی پس از انجام عمل قلب باز می توان شاهد پیشرفت کیفیت زندگی این بیماران پس از عمل و کاهش عوارض پس از جراحی شد.