بررسی تاثیر آموزش استدلال بالینی بر تفکر انتقادی دانشجویان کارشناسی پرستاری در درس پرستاری اورژانس در بحران ها و حوادث غیر مترقبه: یک مطالعه مقدماتی

در آموزش علوم پزشکی از جمله پرستاری هدف تربیت افرادی است که بتوانند با مهارت های تفکر عالی (تفکر انتقادی)، تلفیق معلومات، استفاده از استدلال بالینی صحیح و با تکیه بر شواهد، تصمیم گیری را به بهترین نحو انجام دهند.

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش استدلال بالینی بر تفکر انتقادی دانشجویان کارشناسی پرستاری در درس پرستاری اورژانس در بحران ها و حوادث غیر مترقبه، انجام شد.

مطالعه حاضر، یک مطالعه مقدماتی به شیوه نیمه تجربی از نوع قبل و بعد می باشد که در دانشکده پرستاری آجا در سال 1397 اجرا گردید. 27 نفر از دانشجویان پسر ترم 6 پرستاری به روش تمام شماری وارد مطالعه شدند. وضعیت تفکر انتقادی دانشجویان با استفاده از پرسش نامه استاندارد مهارت های تفکر انتقادی کالیفرنیا، قبل و 4 هفته بعد از آموزش، بررسی شد. برنامه آموزش استدلال بالینی با استفاده از مدل فرضیه پردازی تکرار شونده در قالب 5 جلسه آموزشی ارائه گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 و با استفاده از آزمون تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

در مطالعه حاضر، میانگین و انحراف معیار تفکر انتقادی قبل از آموزش به روش استدلال بالینی 2/02 ± 7/63 و بعد از آموزش 3/36 ± 2/26 بود. بین میانگین تفکر قبل و بعد، تفاوت معناداری (0/047P=) وجود داشت. آموزش با روش استدلال بالینی، باعث افزایش مهارت های تفکر انتقادی به نسبت قبل از مداخله شده است.

میزان تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری، به نسبت قبل از آموزش با روش استدلال بالینی افزایش معنی داری داشت و می توان نتیجه گرفت که این روش آموزشی، همانند سایر روش های آموزشی فعال، می تواند باعث بهبود و ارتقا تفکر انتقادی در دانشجویان پرستاری گردد. امید است با به کارگیری این روش تدریس گامی موثر در جهت یادگیری هر چه بهتر دانشجویان و بهبود عملکرد پرستاران در بالین، برداشته شود.