تاثیر تمرین مقاومتی گروهی با موسیقی مهیج بر اسپاستیستی، قدرت عضلانی و راه رفتن کودکان فلج مغزی

بین ضعف عضلانی و جنبش پذیری کودکان فلج مغزی ارتباط قوی وجود دارد. به همین علت تمرکز برنامه های مداخله ای به سمت تمرینات مقاومتی تغییر یافته است. هدف از این پژوهش تاثیر تمرین مقاومتی گروهی با موسیقی مهیج بر اسپاستیستی، قدرت عضلانی و توانایی راه رفتن کودکان فلج مغزی بود.
این پژوهش از نوع نیمه تجربی با گروه تجربی و شاهد بود. جامعه پژوهش شامل کلیه افراد فلج مغزی شهر کرج بود. 27 کودک فلج مغزی اسپاستیک سطح (I-III GMFCS) 8-14 سال به عنوان نمونه انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه مداخله و گروه شاهد تقسیم شدند. گروه مداخله در یک برنامه 12 هفته ای (هفته ای سه جلسه)  تمرین مقاومتی به منظور تقویت عضلات اندام های تحتانی شرکت کردند و گروه شاهد نیز برنامه های عادی روزانه خود را ادامه دادند. برای سنجش اسپاستیستی از مقیاس اصلاح شده اکشورث، قدرت عضلانی از آزمون 30 ثانیه بالا رفتن جانبی و نشستن به ایستادن و برای سنجش سرعت راه رفتن از آزمون 10 متر راه رفتن و یک دقیقه راه رفتن سریع استفاده شد.
  نتایج، اختلاف معنی داری را در میانگین اسپاستیسته بعد از دوره تمرینی در گروه مداخله نسبت به گروه مشاهد نشان نداد (p>0/05)؛ اما افزایش معنی داری در قدرت عضلانی کارکردی و سرعت راه رفتن گروه مداخله شد که نسبت به گروه شاهد معنی دار بود (<0/05p).
به کارگیری برنامه تمرین مقاومتی گروهی با موسیقی مهیج با فراهم نمودن شرایطی برای افزایش انگیزش و مشارکت بیشتر، می تواند شیوه موثری در بهبود عملکرد حرکتی کودکان فلج مغزی اسپاستیک باشد.