اثر بخشی برنامه حضوری - مجازی درمان تعامل والد-کودک بر اساس رویکرد آیبرگ بر اختلالات رفتاری کودکان پیش دبستانی

پژوهش حاضر با هدف  اثربخشی برنامه حضوری- مجازی درمان والد- کودک براساس رویکرد آیبرگ  بر کودکان با اختلالات رفتاری مراکز پیش دبستانی در شهر تهران انجام شده است.

این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با 30 مادر کودکان با اختلالات  رفتاری پیش دبستانی (15 مادر گروه آزمایشی و 15 مادر گروه گواه) و با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. هر دو گروه قبل از برنامه ، سیاهه رفتاری کودکان آیبرگ (ECBI)(آیبرگ، پنگوس،1999، آیبرگ، رابینسون، 1993) سیاهه رفتاری کودکان (CBCL)آخن باخ و رسکولار(2000) آزمون ملاک های اختلالات رفتاری بر DSM5 (2013) (را کامل کردند سپس برنامه را طی 14جلسه  فقط برای گروه آزمایش اجرا شد وگروه گوا ه هیچ برنامه ای را دریافت نکردند. برای تجزیه وتحلیل از آزمون T مستقل و تحلیل کوواریانس استفاده شد.

یافته ها نشان دادکه برنامه حضوری - مجازی درمان تعامل والد- کودک براساس رویکرد آیبرگ به طور معناداری در کاهش اختلالات رفتاری موثر بوده است.

 الگوی کلی نتایج حاکی از آن است که این برنامه درکاهش اختلالات رفتاری اثربخش بوده ، بنابراین می توان از آن به عنوان یک الگوی درمانی در مراکز پیش دبستانی استفاده شود.