بررسی تاثیر هوش سازمانی بر جامعه پذیری کارکنان با تبیین نقش میانجی فرهنگ سازمانی (مورد مطالعه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام)

هدف این پژوهش بررسی تاثیر هوش سازمانی و جامعه پذیری کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام با تبیین نقش میانجی فرهنگ سازمانی است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری شامل کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام به تعداد 160 نفر هستند که بر اساس فرمول کوکران تعداد 120 نفر به صورت تصادفی و ساده انتخاب شده اند. جهت سنجش هوش سازمانی از پرسشنامه آلبراخت (2002)، برای سنجش جامعه پذیری کارکنان از پرسشنامه تائورمینا (1997) و برای سنجش متغیر فرهنگ سازمانی نیز از پرسشنامه اسکندری و صمدی (1395) استفاده شده است که روایی صوری آنها توسط10 نفر از خبرگان مدیریت و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ که مقدار آن 90/. است، تایید شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که بین ابعاد هوش شامل بینش راهبردی و جامعه پذیری، سرنوشت مشترک و جامعه پذیری، میل به تغییر و جامعه پذیری، اتحاد و توافق و جامعه پذیری، روحیه و جامعه پذیری، کاربرد دانش و جامعه پذیری، فشار عملکرد سازمانی و جامعه پذیری و همچنین بین هوش سازمانی و فرهنگ سازمانی و فرهنگ سازمانی و جامعه پذیری رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.