اثر محلول پاشی با اسیدهای آمینه و پپتون بر کیفیت و ماندگاری میوه انار رقم ملس ساوه

در این پژوهش، تاثیر اسیدهای آمینه و پپتون بر ویژگی های کیفی و عمر انبارمانی میوه انار رقم ملس ساوه بررسی گردید. این آزمایش در دو سال، در طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با سه تیمار شاهد، آسیدهای آمینه، پپتون (پروتئین هیدرولیزشده سویا) در سه تکرار بر روی میوه انجام شد. محلول پاشی با اسیدهای آمینه و پپتون با غلظت دو در هزار، در سه مرحله نمو میوه انار (از اول خرداد ماه، پس از تشکیل میوه گل اول، با فواصل یک ماه) انجام شد و صفات کمی وکیفی میوه، بلافاصله پس از برداشت و نیز پس از سه ماه نگهداری میوه در سردخانه در شرایط دمای 1±5 درجه سانتی گراد و رطوبت 85 درصد اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد محلول پاشی با اسیدهای آمینه و پپتون تاثیر معنی داری بر وزن، اندازه طول و قطره میوه، درصد آب میوه و شاخص طعم نداشته است. کمترین میزان درصد آریل سفید در میوه های تیمارشده با اسیدهای آمینه مشاهده شد. فعالیت آنتی اکسیدانی کل به طور معنی داری در نتیجه کاربرد پپتون در مقایسه با شاهد و اسیدهای آمینه افزایش یافت. پس از دوره انبارمانی، از منظر ارزیابی حسی، میوه های تیمارشده با اسیدهای آمینه بازارپسندی بیشتری به لحاظ کیفیت پوست (رنگ وتازگی)، رنگ آریل ها و مزه آریل، نسبت به دیگر تیمارها داشته و کمترین میزان خسارت سرمازدگی در این میوه ها مشاهده شد. بر اساس نتایج این آزمایش کاربرد پپتون ، به عنوان یک منبع تامین کننده اسیدهای آمینه ، نتوانست نتایج مورد انتظار از اسیدهای آمینه را در افزایش کیفیت و ماندگاری میوه انار محقق سازد.