شمارش واحدهای کربوهیدرات در مبتلایان به دیابت نوع یک و اثر آن در کنترل وضعیت متابولیک: مقاله ی مروری

با توجه به پاتوژنز بیماری دیابت و از طرف دیگر ضرورت استمرار درمان با استفاده از تزریق انسولین، به کارگیری روش هایی منطبق با سبک زندگی روزانه، مهم ترین گام برای کنترل موثر همراه با حفظ سلامت روحی و جسمی و تشویق افراد به پیگیری درمان می باشد. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی تاثیر شمارش واحدهای کربوهیدرات در مبتلایان به دیابت نوع یک انجام شده است.

پژوهش حاضر یک مطالعه ی مروری است. جستجو با استفاده از کلید واژه ها از جمله دیابت نوع یک، دیابت نوع دو، انسولین و شمارش واحدهای کربوهیدرات به زبان فارسی و انگلیسی در پایگاه های معتبر از جمله PubMed، Wiley، Elsevier، Science Direct و SID از سال 2000 تا 2019 انجام شد و مقالات مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته ها نشان داد، جهت به کارگیری شمارش واحدهای کربوهیدرات، دو مفهوم باید در نظر گرفته شود. در گام نخست فاکتور حساسیت انسولین (قانون 1800 و قانون 1500) و در گام دوم، مفهوم دیگری به نام نسبت انسولین به کربوهیدرات (قانون 500، 450 و در کودکان قانون 300). در پایان میزان کل انسولین هدف، از مجموع انسولین مورد نیاز برای اصلاح گلوکز خون پیش از غذا و وعده ی غذایی به دست می آید. تنظیم میزان انسولین بر اساس میزان دریافت کربوهیدرات به کنترل بهتر وضعیت گلیسمیک، انعطاف پذیری الگوی تغذیه ای و بالا بردن کیفیت زندگی موثر است.