تحلیل پدیدارشناسانه اضطراب در درس ریاضی از منظر دانش آموزان

فراگیری درس ریاضی، زمینه مناسب برای رشد تفکر تحلیلی و توسعه مهارت های حل مسئله را فراهم می آورد. با توجه به نقش ادراک دانش آموزان در عملکرد تحصیلی آن ها و وجود اضطراب بیشتر در درس ریاضی به نسبت بقیه دروس ، تبیین تجربه زیسته دانش آموزان، ضروری به نظر می رسد. مطالعه حاضر با هدف بازنمایی تجربه زیسته دانش آموزان پیرامون پدیده اضطراب در درس ریاضی انجام گرفت. داده ها با استفاده از فن مصاحبه نیمه ساختارمند با 12دانش آموز 18- 16سال ساکن شهر تهران که مبتنی بر روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بود، گردآوری شده و بر پایه راهبرد هفت مرحله ای کلایزی تحلیل گردید. صحت و باورپذیری یافته ها بر پایه چهار ملاک «ارزش واقعی، کاربردی بودن، تداوم و مبتنی بر واقعیت بودن» مورد بررسی و تایید قرار گرفت. یافته های حاصل شده در 102 کد اولیه ، 19 زیر مضمون و 7 مضمون اصلی شامل « باور و نگرش دانش آموزان»، «ناآگاهی و عدم شناخت»، «اضطراب امتحان»، «قضاوت» ، «محیط آموزشی»، «نقش آموزگاران» و «نقش والدین»، طبقه بندی گردید. نتایج به بازنمایی تصویری روشن از ادراک دانش آموزانی که همگی پدیده اضطراب ریاضی را تجربه نمودند، منجر گردید. تجربیات دانش آموزان از این پدیده نشان می دهد که آنان اضطراب ریاضی را حسی رنج آور می دانند که فرایندهای ذهنی شان را تحت تاثیر قرار داده و مانع از انجام عملکرد صحیح می گردد. یافته ها نشان می دهد تشدید این پدیده، می تواند زمینه شکل گیری و تقویت احساس ضعف، درماندگی آموخته شده و کاهش اعتماد به نفس در دانش آموزان را فراهم ساخته و سلامت فرد و پیشرفت تحصیلی وی را به مخاطره بیندازد.