بررسی ارتباط سرمایه اجتماعی با پایداری اجتماعی شهری در استان مازندران

این مقاله درصدد بررسی ارتباط سرمایه اجتماعی با پایداری اجتماعی شهری در میان جمعیت شهری بالای 20 سال استان مازندران است. به منظور بررسی ارتباط این دو متغیر از نظریه های کلمن، پاتنام، فوکویاما، ارنشتاین و دریسکل استفاده شد. داده های مورد نیاز با استفاده از روش پیمایش و ابزار پرسش نامه از میان نمونه آماری 400 نفری جمع آوری شدند. تحلیل اطلاعات تحقیق با استفاده از دو نرم افزار SPSS و Amos انجام پذیرفت. یافته های توصیفی تحقیق نشان داد که وضعیت سازه سرمایه اجتماعی و تمامی مولفه های آن (آگاهی اجتماعی، اعتماد اجتماعی، هنجارهای تعمیم یافته، مشارکت اجتماعی و انسجام اجتماعی) و سازه پایداری اجتماعی شهری و تمامی مولفه های آن (آسیب های اجتماعی، عدالت اجتماعی، آزادی اجتماعی، امنیت اجتماعی و رفاه اجتماعی) در سطح پایین تر از متوسط قرار داشتند. یافته های تبیینی تحقیق نشان داد که سرمایه اجتماعی و تمامی مولفه هایش، ارتباط مستقیم قوی و معناداری با پایداری اجتماعی شهری داشته اند. براساس ضریب همبستگی پیرسون قوی ترین ارتباط را به ترتیب مولفه های اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، آگاهی اجتماعی، هنجارهای تعمیم یافته و انسجام اجتماعی داشته اند. همچنین براساس نتایج روش مدل سازی معادلات ساختاری، مدل نظری تحقیق از برازش قابل قبولی برخوردار بود. نتایج یافته های این تحقیق تاییدکننده پیشینه تجربی و چارچوب نظری تحقیق بود و مشخص ساخت هرچه میزان سرمایه اجتماعی و کلیه مولفه هایش افزایش می یابد، به بهبود و ارتقاء مولفه های پایداری اجتماعی شهری منجر می شود.