نقش تعاملی عوامل فرهنگی و آموزش کارآفرینی بر نیت کارآفرینی دانشجویان فنی مهندسی دانشگاه تبریز

بیکاری از پیچیده ترین مشکلاتی است که در زمان حاضر وجود دارد و با وجود توجه مسئولان به ایجاد کار، کشور ایران همواره با انبوهی از دانش آموختگان بیکار جویای کار روبه روست، دانش آموختگانی که با تقبل هزینه های هنگفت و صرف وقت چندین ساله تخصص هایی کسب کرده اند. در این خصوص، دانشگاه می تواند از طریق شناسایی و به کارگیری عوامل محیطی، اقتصادی و فرهنگی که ظهور کارآفرینی را آسان می سازند، زمینه مناسب را فراهم آورد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعاملی عوامل فرهنگی و آموزش کارآفرینی بر نیت کارآفرینی دانشجویان انجام شد. روش پژوهش به صورت توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشکده های فنی، مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تبریز بود که 211 دانشجو از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه عوامل فرهنگی و نیت کارآفرینی استفاده شد. داده ها با آزمون های آماری همبستگی و رگرسیون سلسله مراتبی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که بین عوامل فرهنگی (باور به توانایی و مسئولیت پذیری) با نیت کارآفرینی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین عامل فرهنگی (باور به توانایی) و آموزش کارآفرینی رابطه مثبت و معنادار مشاهده شد. بین عامل فرهنگی (مسئولیت پذیری) و آموزش کارآفرینی رابطه معنادار مشاهده نشد. از سویی رابطه معنادار بین دو متغیر آموزش کارآفرینی و نیت کارآفرینی وجود داشت. همچنین نتایج نشان داد که عوامل فرهنگی و آموزش کارآفرینی نقش تعاملی را در پیش بینی نیت کارآفرینی دانشجویان ندارند.