اثربخشی برنامه نقاشی درمانگری مبتنی بر ذهن آگاهی بر رفتارهای چالشی کودکان اتیسم با عملکرد بالا

ویژگی اصلی در تشخیص اختلال طیف اتیسم وجود الگوهای رفتاری، تمایلات یا رفتارهای چالشی است. رفتارهای چالشی رفتارهایی هستند که کودک را به خطر می اندازد یا او را از روابط اجتماعی دور می کند. مسئله این است که آیا برنامه ی تدوین شده نقاشی درمانگری مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش رفتارهای چالشی کودکان اتیسم با عملکرد بالا کمک می کند؟

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثربخشی برنامه نقاشی درمانگری مبتنی بر ذهن‏آگاهی بر رفتارهای چالشی دانش آموان اتیسم با عملکرد بالا انجام گرفت.

این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان اتیسم با عملکرد بالای مدارس استثنایی شهر اردبیل در سال تحصیلی 98-1397 تشکیل دادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30 دانش آموز اتیسم با عملکرد بالا انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) جایگزین شدند. شرکت کنندگان گروه آزمایش، 10 جلسه برنامه ی تدوین شده نقاشی درمانگری مبتنی بر ذهن ‏آگاهی را دریافت نمودند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس رفتار چالش انگیز بیورکر تایلور، لووی و لاو (2010) استفاده شد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.

یافته ها نشان داد که فرضیه پژوهش مبنی بر اثربخشی برنامه تدوین شده نقاشی درمانگری مبتنی بر ذهن‏آگاهی بر رفتارهای چالشی کودکان اتیسم با عملکرد بالا، مورد تایید قرارگرفته است و کودکان اتیسم با عملکرد بالا گروه آزمایش نسبت به کودکان اتیسم با عملکرد بالا گروه گواه در پس آزمون، به طور معناداری، رفتارهای چالشی کمتری داشتند (0/01>p). نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که استفاده از برنامه نقاشی درمانگری مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند موجب کاهش رفتارهای چالشی کودکان اتیسم با عملکرد بالا شود.