شیوع و شدت سندرم پیش از قاعدگی و ارتباط آن با بهزیستی روان شناختی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم

سندرم پیش از قاعدگی (PMS)، به صورت مجموعه ای از علائم جسمی و روان شناختی ایجادشده در طول فاز لوتئال سیکل قاعدگی تعریف می شود. تحقیقات نشان می دهند سندرم پیش از قاعدگی تاثیرات قابل توجهی در سلامت روان و بهزیستی روان شناختی زنان دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی شیوع و شدت سندرم پیش از قاعدگی و ارتباط آن با بهزیستی روان شناختی دانشجویان در دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد.

در این پژوهش به روش توصیفی - همبستگی، تعداد 226 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی قم در سال 1398-1397به صورت در دسترس انتخاب شدند. از شرکت کنندگان خواسته شد تا به سوالات مقیاس های «سندرم پیش از قاعدگی»، «بهزیستی روان شناختی ریف (Ryff)» و چک لیست دموگرافیک پاسخ دهند. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی، همبستگی و رگرسیون چند متغیره تجزیه وتحلیل شدند.

در این پژوهش، میزان شدت ابتلا به PMS در دانشجویان، 37% با علائم خفیف، 8/49% با علائم متوسط و 2/13% با علائم شدید سندرم پیش از قاعدگی گزارش شد. همچنین براساس ضریب همبستگی پیرسون، بین شدت علائم با بهزیستی روان شناختی ارتباط معنی داری وجود داشت (01/0>p)، که 11% از واریانس بهزیستی روان شناختی را پیش بینی می کرد.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد سندرم پیش از قاعدگی، شیوع بالایی در دختران دانشجو دارد. همچنین سندرم پیش از قاعدگی، یک عامل پیش بین مناسب برای بهزیستی روان شناختی در دختران دانشجو است.