انتقال از عمل به ادراک: اثر غنی سازی ادراکی حرکتی

تحقیق حاضر به بررسی اثر یکپارچگی بینایی-شنوایی بر انتقال عمل- ادراک می پردازد.40 آزمودنی در چهار گروه بینایی، بینایی-شنوایی، کنترل بینایی و کنترل بینایی- شنوایی قرار گرفتند. گروه های بینایی الگوی فرد ماهری را تماشا کردند و گروه های بینایی-شنوایی، همزمان با الگوی بینایی، سرعت زاویه ای مفصل آرنج را به صورت سونیفیکیشن دریافت کردند. الگو 5 مرتبه ارائه و افراد به 10 سوال مربوط به الگو پاسخ دادند و در آزمون های بازشناسی پارامتر و الگو شرکت کردند. گروه های تجربی 5 بار دیگر الگو را تماشا کردند و پس از هربار، مشابه با الگو اجرا کردند. گروه های کنترل الگو را به همان تعداد تماشا کردند اما مجاز به اجرای آن نبودند. در نهایت همه گروه ها پرسشنامه 10 سوالی را تکمیل کردند و در آزمون های بازشناسی شرکت نمودند. نتایج نشان داد قبل از اجرای عمل در متغیر “درصد اطمینان پاسخگویی" و نه “پاسخ به سوالات” بین گروه های آزمایشی و بعد از اجرای عمل در هر دو متغیر “پاسخ به سوالات” و “درصد اطمینان پاسخگویی” بین گروه های آزمایش و نیز گروه های کنترل، تفاوت معنی داری مشاهده شد (p<0.05). در این تحقیق اثر یکپارچگی بینایی- شنوایی بر انتقال عمل- ادراک تایید شد. این نتایج بر اساس نظریه های کدگذاری مشترک، جفت شدن مستقیم ادراک-عمل و مدل های پیش گویانه قابل توجیه است.