ارتباط بین سطح سرمی اینترلوکین 10 و پره اکلامپسی در زنان باردار در طی سه ماهه سوم بارداری در بندرعباس

پره اکلامپسی یکی از عوامل مهم در مرگ ومیر مادر و جنین به شمار می رود و به نظر می رسد تغییرات در عوامل ایمونولوژیک مانند اتوآنتی بادی ها و حضور سیتوکین های مختلف بر بیماری تاثیر می گذارد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین سطح سرمی اینترلوکین 10 و پره اکلامپسی در زنان باردار در طی سه ماهه سوم بارداری در بندرعباس بود.

مواد و روش ها:

در این مطالعه مورد-شاهدی، 60 زن باردار در دو گروه مورد و شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. تمام مادران در سه ماهه سوم بارداری بودند. 60 زن باردار که 30 زن مبتلا به پره اکلامپسی بودند (گروه مورد) و 30 زن با فشارخون طبیعی (گروه شاهد) در این مطالعه شرکت کردند. پس از انتخاب آزمودنی ها، 5 سی سی نمونه خون از گروه مورد و شاهد گرفته شد. سپس سطح اینترلوکین 10 در نمونه سرمی اندازه گیری شد. داده ها با آزمون های t-student و من-ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

میانگین سطح اینترلوکین 10 در مادران گروه مورد 22/25 و در مادران گروه شاهد 38/75 بود. سطح اینترلوکین 10 در مادران گروه مورد به طور معنی داری پایین تر بود (0/001>P). آنالیز آماری در این مطالعه نشان داد که اگر اینترلوکین 10 یک واحد افزایش یابد، شانس ابتلا به پره اکلامپسی به میزان 1/36 برابر (0/001>P) کاهش می یابد.

نتیجه گیری:

با توجه به نتایج این مطالعه، به نظر می رسد سطح سرمی اینترلوکین 10 در بروز پره اکلامپسی در مادران باردار نقش مهمی را ایفا می کند. این یافته ها می تواند برای اهداف تشخیصی و درمانی مورد استفاده قرار گیرد.