مقایسه آموزش خانواده محوربا فرد محور بر کیفیت زندگی مبتلایان به دیابت نوع دو

دیابت یکی از شایع ترین و پرنفوذ ترین بیماری های مزمن است که محدودیت های زیادی در فعالیت های بیمار ایجاد می کند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش بیمار محور با خانواده محور بر کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع2 انجام گرفت.

مواد و روش ها:

این پژوهش یک مطالعه شاهد دار تصادفی بود که بر روی75 بیمار دیابتی نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهرستان قاین انجام گرفت. نمونه گیری به روش مبتنی بر هدف انجام شد. نمونه گیری پس از کسب مجوزهای لازم و رضایت کتبی از نمونه هاانجام شدو به سه گروه 25 نفری شامل گروه کنترل،گروه آموزش فرد محور، گروه آموزش خانواده محور مبتنی برالگوی توانمند سازی تقسیم شدند.ابزار پژوهش پرسشنامه استانداردکیفیت زندگیSF-36)) است. این پژوهش به روش پیش و پس آزمون انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 22 و آزمون های آماری تی زوجی و کروسکال انجام گرفت.

یافته ها:

بین ابعاد (سلامت عمومی،عملکرد جسمی،عملکرد اجتماعی،مشکل روحی،انرژی و خستگی،مشکل جسمی) و همچنین نمره کل کیفیت زندگی در تمام بیماران بین قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری وجود دارد (0/001=p). در نمره کل کیفیت زندگی بین سه گروه خانواده محور (0/001=p)،فرد-محور (0/001=p)،کنترل (0/001=p)، قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری وجوددارد.

آموزش خانواده محور نیز می تواند همانند آموزش فرد محور به طور موثری کیفیت زندگی بیماران دیابتی را بهبود بخشد از این رو بایستی برای حفظ و بهبود کیفیت زندگی بیماران دیابتی از اعضای خانواده بیماران به عنوان عضوی از تیم درمان استفاده گردد.