اثربخشی آموزش مدیریت بحران مبتنی بر رویکرد بین حرفه ای بر توانمندی پرستاران نظامی در مقابله با بحران

پرستاران نظامی در خط اول مقابله با بحران های مختلف قرار دارند. از این جهت توانمندی آنها در قالب هماهنگی و همکاری با دیگر حرفه های درگیر در بحران و ارائه عملکرد مناسب، نقش مهمی در مدیریت بحران خواهد داشت. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش مدیریت بحران مبتنی بر رویکرد بین حرفه ای بر توانمندی پرستاران نظامی در مقابله با بحران در بیمارستان های نظامی منتخب شهر تهران انجام شد.

روش ها:

 مطالعه نیمه تجربی با نمونه گیری در دسترس از پرستاران بیمارستان های نظامی منتخب شهر تهران و تخصیص تصادفی آنها به 3 گروه انجام شده است. 60 پرستار نظامی در این مطالعه شرکت داشتند و به طور مساوی در 3 گروه شامل گروه آزمون 1 (آموزش بین حرفه ای) و گروه آزمون 2 (آموزش تک حرفه ای) و گروه کنترل قرار گرفتند. مداخله در قالب برگزاری دو کارگاه دو روزه آموزش مدیریت بحران دردو بخش نظری با ارائه مبانی مدیریت بحران مبتنی بر سیستم HICS و بخش عملی مانور دورمیزی مبتنی بر سناریو، برای هر دو گروه آزمون 1و 2، به صورت جداگانه و با شرایط یکسان برگزارشد. داده ها قبل و بعد از مداخله با پرسشنامه توانمندی پرسنل پرستاری در مقابله با بحران با پایایی 88/0 جمع آوری شده و با نرم افزار SPSS 22  تحلیل شدند.

یافته ها:

 در مطالعه 60 پرستار با میانگین سنی 6/9±34/8 سال و با سابقه کار با میانگین 6/6±11/7 سال حضور داشتند. 55 درصد مرد، 88/3 درصد دارای مدرک کارشناسی بودند. توانمندی پرستاران در مقابله با بحران در پیش آزمون در هر 3 گروه تفاوت معنادار آماری نداشته (0.05<P)، در حالی که در پس آزمون تفاوت معنادار آماری بین هر 3 گروه مطالعه ایجاد شده است (0.001>P). میانگین توانمندی پرستاران با 199/5 نمره و انحراف معیار 19/17 در گروه آزمون 1 (بین حرفه ای) نسبت به هر دو گروه آزمون 2 (تک حرفه ای) و گروه کنترل بالاتر و از لحاظ آماری معنادار بوده است. اما بین دو گروه کنترل و گروه آزمون 2 تفاوت معنادار آماری دیده نشده است.

نتیجه گیری:

 آموزش مدیریت بحران مبتنی بر رویکرد بین حرفه ای بر ارتقاء توانمندی پرستاران نظامی در مقابله با بحران موثر بوده و می توان از آن در برنامه ریزی های آموزشی سازمانهای نظامی استفاده بهینه کرد.