خود درمانی و برخی عوامل موثر بر آن در نوجوانان شهر گرگان

خوددرمانی یک مشکل مهم جهانی به حساب می‎آید. نوجوانان از مهم‎ترین گروه‎های آسیب پذیر در برابر خوددرمانی می‎باشند. هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی و برخی از عوامل مرتبط با خوددرمانی در نوجوانان ساکن شهر گرگان می‎باشد.
مطالعه به صورت مقطعی، توصیفی تحلیلی بر روی 400 نوجوان ساکن شهر گرگان انجام گردید.اطلاعات از طریق مصاحبه حضوری و تکمیل چک لیست جمع آوری گردید. نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون پیرسون کای اسکوئر برای آنالیز داده‎ها استفاده گردید.
خوددرمانی در 50% نوجوانان مشاهده گردید. غالب نوجوانان در اظهاراتشان سرماخوردگی (58%) و سردرد (37%) را مهم‎ترین علل خوددرمانی قلمداد نمودند. همچنین داروهای ضد سرماخوردگی (58%) و ضد التهاب غیر استروئیدی (40%) مهم‎ترین داروهای مصرفی در مطالعه بودند. به علاوه غالب نوجوانان به دلیل جزیی بودن بیماری (61%) و تجربه مصرف قبلی (42%) دچار خوددرمانی شده بودند. داروخانه‎های سطح شهر مهم‎ترین منبع تامین دارو بوده است(77%). همچنین والدین و اطرافیان مهم‎ترین منبع اطلاعات جهت خوددرمانی بوده‎اند(57%). نهایتا بین خوددرمانی با جنس (03/ 0 = P)، بعد خانوار (001/ 0 > P) و درآمد ماهیانه خانوار (001/ 0 > P) ارتباط معنادار آماری مشاهده گردید.
خوددرمانی در 50% نوجوانان شهر گرگان مشاهده شده که غالبا به دلیل مصرف داروهای ضد سرماخوردگی و ضد التهاب غیر استروئیدی بوده است.