اعتباریابی مدل انحراف خلاق در شرکت ملی نفت ایران

هدف اصلی این پژوهش، اعتباریابی مدل انحراف خلاق در شرکت ملی نفت ایران است. به نظر می رسد در چنین شرکتهایی، انحراف خلاق تنها عاملی است که می تواند منجر به خلاقیت گردد و این مهم کمتر مورد بررسی تجربی قرار گرفته است.

این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. به منظور گردآوری داده ها، از پرسشنامه ای با 84 گویه استفاده شد که برای توزیع آنها، ابتدا از نمونه گیر ی طبقه ای و سپس از نمونه گیری در دسترس در هفت مدیریت اصلی شرکت ملی نفت ایران که تقریبا شامل 452 نفر بودند بهره گرفته شد. پس از گردآوری داده ها، اقدام به اعتباریابی مدل و آزمون فرضیات به طریق الگوریتم پی ال اس گردید. 

یافته ها: 

شاخص های برازش در بخش های مختلف نشان از مطلوب بودن شاخص های اعتبار مدل داشته و تمامی فرضیات مورد تایید قرار گرفتند.

 نتیجه گیری: 

شرایط علی انحراف خلاق (مولفه مدیریتی و سازمانی) بر شکل گیری فشار ساختاری تاثیر مثبت و معناداری دارد و انحراف خلاق می تواند یکی از راهبردهای معنادار به این فشارساختاری باشد. ویژگی های شخصیتی کنشگران و ویژگی های ایده (شرایط زمینه ای) و شرایط مدیریتی، سازمانی، و بیوگرافیک افراد (شرایط مداخله ای) نیز از عوامل موثر بر بروز انحراف خلاق شناسایی شده و نهایتا این رفتارها در ایجاد پیامدهای مثبت و منفی در سطوح فردی و سازمانی تاثیر مثبت و معناداری داشته اند.