تاثیر توانمندسازی بر اساس مشاوره شناختی - اجتماعی حرفه ای در افزایش خودکارآمدی شغلی و جهت گیری آینده زنان سرپرست خانوار

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی توانمندسازی بر اساس مشاوره شناختی- اجتماعی حرفه ای در افزایش خودکارآمدی شغلی و ابعاد جهت گیری آینده (چشم انداز زمانی، پیش بینی آینده، برنامه ریزی آینده) در زنان سرپرست خانوار انجام شده است. روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح آزمایش پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و یک پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری زنان سرپرست خانوار تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) در شهر کرج بودند. چهل زن سرپرست خانوار به روش تصادفی ساده انتخاب و در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. در مرحله پیش آزمون، داده ها  با استفاده از پرسشنامه های خودکارآمدی شغلی تیلور و بتز (1983) و جهت گیری آینده اشتاینبرگ و همکاران (2009) گرد آوری شدند. برنامه توانمندسازی بر اساس مشاوره شناختی- اجتماعی حرفه ای در ده جلسه گروهی برای شرکت کنندگان در گروه آزمایش اجرا شد و برای شرکت کنندگان در گروه کنترل هیچ برنامه ای اجرا نشد. پس از مداخله، خودکارآمدی شغلی و جهت گیری آینده در پس آزمون و مرحله پیگیری اندازه گیری شدند و داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. نتایج نشان داد که سطح خودکارآمدی شغلی و ابعاد جهت گیری آینده زنان شرکت کننده در برنامه توانمندسازی به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل است (P<0.01) و این تغییرات در مرحله پیگیری هم مشاهده شد. نتایج پژوهش شواهدی را پیشنهاد می کند که توانمندسازی بر اساس مشاوره شناختی- اجتماعی حرفه ای یک برنامه روانی- آموزشی مطلوب برای ارتقای سطح خودکارآمدی شغلی و ابعاد جهت گیری آینده زنان سرپرست خانوار است.