نام شناسی رمان «ملکوت» اثر بهرام صادقی

همان گونه که در اجتماعات انسانی نام گذاری اهمیت دارد، در داستان نویسی نیز خلق نام های مناسب از وظایف مهم نویسندگان محسوب می شود. نویسندگان می توانند با توجه به فضا و درونمایه داستان، انواع نام ها را به صورت عام، خاص، ترکیب وصفی و مانند آن برای شخصیت ها در نظر بگیرند؛ یا حتی برای آنان نامی نیاورند. نام گذاری در داستان مانند سبک نویسندگی از نویسنده ای به نویسنده دیگر متفاوت است. آگاهی از این نکته که هدف نویسنده از آوردن هر نام چه بوده است، می تواند مخاطب را در درک بهتر معانی پنهان و رمزهای نهفته در داستان یاری دهد. این پژوهش با بهره گیری از رویکرد نشانه شناختی و با روش توصیفی  تحلیلی به نام شناسی شخصیت ها در رمان ملکوت نوشته بهرام صادقی می پردازد. استفاده از نشانه شناسی در این پژوهش به منظور کشف رمز نشانه ها (نام شخصیت ها) و چگونگی فرایند معنادهی آن هاست. نام ها در این داستان از دیدگاه زاویه دید، شخصیت شناسی و از منظر معنایی بررسی و تحلیل شده اند. یافته های تحقیق نشان می دهد که بیشتر نام های منتخب صادقی در این داستان با شخصیت ها تناسب و همخوانی دارند و نام ها بر مبنای کنش و رفتار اشخاص انتخاب شده اند. همچنین استفاده از نام های نمادین و استعاری در این داستان -که متاثر از دوره خاص سیاسی و اجتماعی پس از کودتای 28 مرداد 1332 است- نشان می دهد که مجموعه ای از عوامل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی به همراه تفکر خاص نویسنده در نام گذاری های او تاثیرگذار بوده است.