ارزیابی انتقادی صورت بندی نظری امنیت اجتماعی در ایران

متناسب با پیچیده ترشدن روابط اجتماعی در جوامع امروزی، فهم گسترده تری از امنیت حاصل شده است، آن چنان که از وجه نظامی با مرجعیت حاکمیت فراتر رفته و ابعاد اقتصادی، اجتماعی ، زیست محیطی، و سیاسی را نیز دربر گرفته است. در این زمینه تعاریف نوینی از امنیت صورت بندی شده که ازجمله مهم ترین آن ها مفهوم امنیت اجتماعی است. بنابه این مهم، در این مقاله به تجزیه و تحلیل سه اثر عمده و شاخصی پرداخته می شود که در تلاش برای صورت بندی نظری امنیت اجتماعی در جامعه ایران اند. با این توضیح کتاب درآمدی نظری بر امنیت جامعه ای نوشته قدیر نصری (1390) درباره شناسایی اصول و محورهای امنیت اجتماعی در نظریه های گوناگون و مولفه های اصلی امنیت اجتماعی در ایران برمبنای این محورها؛ کتاب  امنیت اجتماعی شده؛ رویکرد اسلامی (1392) اثر اصغر افتخاری درباره شناسایی الگوی امنیت اجتماعی در گفتمان اسلام و پیش نهاد اصول عملیاتی برای تقویت و تحکیم امنیت اجتماعی در جامعه اسلامی؛ و کتاب جامعه شناسی تاریخی امنیت در ایران (1391) اثر میرسندسی، که درکی عمیق از امنیت اجتماعی برمبنای تحولات تاریخی ایران را جست وجو می کند، سه اثری اند که در تحقیق حاضر، ضمن معرفی آن ها، تلاششان در صورت بندی مفهوم امنیت اجتماعی در جامعه ایران به لحاظ شکلی و محتوایی نقد و بررسی می شود.