تاثیر قیمت گذاری و بهبود حمل ونقل همگانی محدوده مرکزی شهر بر انتخاب وسیله سفر در اصفهان

افزایش رشد جمعیت و توسعه و تعریض خیابان ها و به دنبال آن، افزایش خودروها سبب شده که شلوغی، تراکم، آلودگی هوا و صدا نیز افزایش یابد و به یکی از مشکلات و معضلات اصلی کلان شهرها تبدیل شود. برخی از اهداف اصلی سیاست های مدیریتی حمل ونقل شامل کاهش تعداد خودروها، کاهش زمان سفر سیستم های همگانی، بهبود دسترسی به سیستم همگانی به عنوان سیاست جذبی، قیمت گذاری سوخت، قیمت گذاری پارکینگ و اخذ ورودی به مرکز شهر به عنوان سیاست دفعی می باشند. سیاست قیمت گذاری محدوده مرکزی شهر، یکی از این سیاست ها بوده و دانستن تاثیر آن بر کنترل ورود خودروها به محدوده، مسئله مهمی است. لذا هدف این تحقیق، ارزیابی میزان کاهش استفاده از وسیله نقلیه شخصی در اثر قیمت گذاری محدوده مرکزی شهر قبل و بعد از بهبود سیستم حمل ونقل همگانی است.

در این مطالعه ازآنجاکه امکان مشاهده شرایط بهبود سیستم حمل ونقل همگانی وجود ندارد، از روش رجحان بیان شده استفاده شده و اطلاعات از طریق مصاحبه حضوری با استفاده کنندگان وسایل نقلیه شخصی گردآوری شده است. با توجه به اینکه هدف سفر بیش از 50 درصد افراد شغلی و حدود 25 درصد خرید بوده است، برای تمامی سفرها، سفرهای شغلی و سفر خرید، تاثیر قیمت گذاری و بهبود سیستم حمل ونقل همگانی بررسی شد. مصاحبه شوندگان به سوالاتی در رابطه با ویژگی های سفر، ویژگی های اقتصادی - اجتماعی و گزینه انتخابی خود در شرایط اعمال سیاست قیمت گذاری پاسخ دادند.

 با حمل ونقل همگانی موجود و قیمت گذاری 4000 و 8000 تومان به ترتیب در 68 و 89 درصد سفرها، مسافران وسیله نقلیه شخصی خود را تغییر داده و در شرایط بهبود سیستم، مقادیر فوق به ترتیب 93 و 98 درصد به دست آمده است.

 در بهبود و گسترش سیستم های حمل ونقل عمومی اهتمام شود و از قیمت گذاری با هدف کاهش ورود خودروها و کسب درآمد برای توسعه بیشتر حمل ونقل عمومی استفاده شود.