شناسایی مایکوپلاسما اوی نومونیه و مایکوپلاسما آرژینینی در گوسفندان مبتلا به پنومونی در شمال شرق ایران

پیشینه:

 پنومونی ناشی از عفونت های مایکوپلاسمایی می تواند یک مشکل بزرگ از نظر سلامت و زیان های اقتصادی در صنعت پرورش نشخوارکنندگان کوچک باشد.

هدف از این مطالعه، جداسازی و شناسایی مایکوپلاسماها در گوسفندانی بود که به طور طبیعی در شمال شرق ایران، به پنومونی مبتلا شده بودند.

در مطالعه حاضر از روش های هیستوپاتولوژی، کشت و واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) جهت ارزیابی نمونه های اخذ شده از 50 ریه گوسفند که به طور طبیعی به پنومونی مبتلا شده بودند، استفاده شد.

از نظر ماکروسکوپی، سفت شدگی غیرمنظم با الگوی لوبولار یا لوبار تا منتشر در لوب های قدامی شکمی تا خلفی ریه های مبتلا مشاهده شد. از نظر هیستوپاتولوژی، پنومونی برونکواینترستیشیال در 38 (78%) ریه و برونکوپنومونی چرکی تا فیبرینی چرکی در 12 (24%) ریه اخذ شده از گوسفندان مبتلا تشخیص داده شد. از نمونه های بافتی ریه DNA استخراج شد و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی شناسایی جنس و گونه مایکوپلاسما، تکثیر گردید. در محیط کشت، رشد مایکوپلاسما در 3 ریه (6%) از 50 نمونه بافتی ریه، مشاهده شد. آزمون PCR، DNA مایکوپلاسمایی اختصاصی جنس را در 12 نمونه (24%) مشخص ساخت. از این 12 نمونه، به ترتیب 2 (4%) و 7 (14%) نمونه با پرایمرهای اختصاصی گونه مایکوپلاسما اوی نومونیه و مایکوپلاسما آرژینینی واکنش مثبت نشان دادند.

 نتیجه گیری:

 نتایج نشان داد که هر دو گونه مایکوپلاسما اوی نومونیه و مایکوپلاسما آرژینینی از عواملی هستند که می توانند در ایجاد سفت شدگی ریه و پنومونی دخیل باشند و آزمون PCR جهت شناسایی مایکوپلاسما موفقیت آمیزتر از روش کشت بود.