رنج مراقبتی در مراقبین بیماران همودیالیزی استان کرمان: یک مطالعه توصیفی-تحلیلی

بار مراقبتی ناشی از بیماران همودیالیزی بیشتر بر عهده اعضای خانواده آنان می باشد و به دلیل محدودیت های زیاد بیماران همودیالیزی، مراقبین آنان رنج مراقبتی زیادی تجربه می کنند که موجب مشکلات جسمی، روحی و اجتماعی در آنان می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی رنج مراقبتی در مراقبین بیماران همودیالیزی استان کرمان و ارتباط آن با برخی از متغیرهای جمعیت شناختی انجام شد.

این مطالعه توصیفی-تحلیلی در سال 1398روی 382 نفر از مراقبین بیماران همودیالیزی در مراکز همودیالیز شهرستان های کرمان، سیرجان، رفسنجان، جیرفت و کهنوج انجام شد. افراد به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند و داده ها با کمک پرسشنامه رنج مراقبتی نواک (24 سوالی) جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون های آماری، T-test،ANOVA ، ضریب همبستگی و رگرسیون خطی بود.

نتایج نشان داد که 2/88 % شرکت کنندگان رنج شدید و متوسط را تجربه می کنند. بین میانگین نمره رنج مراقبتی با برخی از متغیر های جمعیت شناختی بیمار مانند: سطح تحصیلات و وضعیت اشتغال، درآمد بیمار، توانایی بیمار برای انجام کار های شخصی، دفعات دیالیز، نیاز بیمار به مراقب و سابقه پیوند کلیه و همچنین سطح تحصیلات، وضعیت اشتغال و سن مراقب رابطه آماری معنی داری یافت شد (0/05<p). نتایج تحلیل رگرسیون خطی نشان داد که 32 % رنج مراقبین، ناشی از متغیرهای نیاز بیمار به مراقبت، دفعات دیالیز در هفته، درآمد بیمار و تحصیلات مراقب می باشد.

نتیجه گیری: 

با توجه به اینکه درصد بالایی از مراقبین رنج متوسط تا شدیدی را تجربه می کنند، توصیه می شود که مراقبین بیماران همودیالیزی مورد توجه و حمایت روانشناختی و مالی قرار گیرند.