تدوین مدل ساختاری رفتارهای خوردن بر اساس سازگاری هیجانی و سبک‎های دلبستگی با میانجیگری احساس تنهایی در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف، تدوین مدل ساختاری رفتارهای خوردن بر اساس سازگاری هیجانی و سبک‎های دلبستگی با میانجیگری احساس تنهایی در دانشجویان انجام گرفت.

روش پژوهش همبستگی با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان شهرتهران در سال تحصیلی 98- 97 تشکیل دادند، که از میان آن ها، تعداد 481 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: رفتارهای خوردن ون اشتراین و همکاران (1986)، سبک‎های دلبستگی سیمپسون (1990)، سازگاری هیجانی رابیو و همکاران (2004) و احساس تنهایی دی توماسو و همکاران (2004) که همگی از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-V23 و Amos-22 استفاده گردید.

نتایج نشان داد سازگاری هیجانی قدرت تبیین رفتارهای خوردن در دانشجویان را دارا می‎باشد. همچنین احساس تنهایی در رابطه بین متغیر سازگاری هیجانی و رفتارهای خوردن نقش میانجی را دارا می‎باشد. متغیر سبک های دلبستگی دو سوگرا و اجتنابی قدرت تبیین رفتارهای خوردن در دانشجویان را دارا می باشند. اما سبک دلبستگی ایمن قدرت تبین رفتارهای خوردن را ندارد.

همچنین نتایج نشان می دهد، اثر غیر مستقیم سبک دلبستگی ایمن و سبک دلبستگی اجتنابی معنادار می باشد اما اثر غیر مستقیم سبک دلبستگی دو سو گرا معنادار نمی باشد این بدان معناست که احساس تنهایی در رابطه بین متغیر سبک دلبستگی دو سو گرا و رفتارهای خوردن نقش میانجی را دارا نمی باشد. و بنابراین به نظر می رسد رفتارهای خوردن تحت تاثیر عوامل مختلفی چون سازگاری هیجانی و سبک‎های دلبستگی است و نیاز به بررسی همه جانبه اختلال خوردن ازجنبه‎های مختلف می باشد.