مقایسه اثر بخشی درمان وجودی و درمان چند وجهی لازاروس بر کاهش علائم سندرم پیش از قاعدگی (PMS)

تجربه قاعدگی در زندگی زنان از جمله تحولاتی است که تمام ساختار وجودی آنان را دگرگون می سازد. برخی عوامل و مشکلات وجود دارد که رخداد قاعدگی را تحت تاثیر قرار داده و کیفیت تجربه آن را برای زنان با دشواری روبرو می سازد.هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان وجودی و درمان چند وجهی لازاروس بر علایم سندرم پیش از قاعدگی زنان مبتلا بود.

جهت تعیین اثربخشی رویکردها از روش نیمه تجربی استفاده شد. جامعه آماری تحقیق عبارت بود از کلیه زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی مراجعه کننده به بیمارستان حضرت رسول در شهر تهران و گروه نمونه مشتمل بر 30 نفر از جامعه آماری مورد نظر بودند که بصورت تصادفی انتخاب شدند. شرکت کنندگان در 3 گروه (2 آزمایش و 1کنترل) تقسیم شدند. برای جمع آوری داده ها از ابزار سنجش علامت شناسی آبراهام - تیلور جهت تعیین شدت علایم  سندرم پیش از قاعدگی در طی دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده گردید. گروه های آزمایش هر کدام به مدت 10 جلسه تحت تاثیر درمان وجودی و درمان چندوجهی لازاروس به شیوه گروهی قرار گرفتند، در حالیکه گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد.

تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس، آزمون یومان ویتنی و فریدمن حاکی از آن بود که درمان وجودی سبب کاهش علایم (روانی و جسمانی) سندرم پیش از قاعدگی در زنان مبتلا گردید، در حالیکه درمان چند وجهی لازاروس چندان موثر نبود.

استفاده از روش درمان وجودی در کاهش علایم (روانی و جسمانی) زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی سودمند به نظر می رسد.