آیا استفاده از لیدوکایین تاثیری بر بروز عوارض گلودرد، میالژی و فاسیکولاسیون ناشی از سوکسینیل کولین دارد؟ یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور

القای توالی سریع بیهوشی، هنگامی که بیمار در معرض خطر افزایش آسپیراسیون ریوی ناشی از  محتویات معده میباشد، کاربرد دارد.  بروز  عوارض متعدد سوکسینیل کولین از جمله گلودرد ، فاسیکولاسیون و میالژی ما را بر آن داشت تا در جهت یافتن روشی برای کاهش عوارض این دارو، به بررسی اثر لیدوکایین وریدی بر گلودرد ، میالژی و فاسیکولاسیون  ناشی از سوکسینیل کولین متعاقب آپاندکتومی بپردازیم.

مطالعه کارازمایی بالینی حاضر بر روی جمعیت مورد مطالعه شامل 90 نفر از بیماران 15 تا 70 ساله کاندید عمل آپاندکتومی مراجعه کننده به بیمارستان شهید محمدی بندرعباس در سال 95 انجام پذیرفت. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. اطلاعات دموگرافیک شامل سن، وزن، جنسیت بیماران ثبت شد.گروه اول پس از القای بیهوشی و قبل از دریافت سوکسینیل کولین ، بلافاصله لیدوکایین و گروه دوم نرمال سالین دریافت کردند. بیماران پیرامون هریک از عوارض سه گانه گلودرد، میالژی و فاسیکولاسیون مورد پرسش قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از  نرم افزار SPSS نسخه 23 و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی صورت گرفت.

از 90 نفر شرکت کننده در مطالعه 55 درصد مذکر و 45 درصد مونث بودند.میانگین سنی در گروه دریافت کننده نرمال سالین سه سال بالاتر از گروه دریافت کننده لیدوکایین بود. گلودرد در افراد دریافت کننده لیدوکایین به مراتب کمتر بود، میالژی در هر دو گروه تقریبا مساوی بود و فاسیکولاسیون خفیف در گروه دریافت کننده لیدوکایین بیشتر از گروه دیگر بود در حالی که فاسیکولاسیون شدید در گروه دریافت کننده نرمال سالین بیش از گروه دریافت کننده لیدوکایین بود.

استفاده از لیدوکایین تفاوت معناداری در بروز عوارض سوکسینل کولین از جمله شدت گلودرد، میالژی و فاسیکولاسیون ایجاد نمی کند.