تحلیل وضعیت و مقایسه اشتغال زایی مدیران باشگاه های ورزشی با تحصیلات تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی

هدف تحقیق حاضر تحلیل وضعیت و مقایسه اشتغال زایی مدیران باشگاه های ورزشی با تحصیلات تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع علی - مقایسه ای بود. جامعه آماری، کلیه مدیران باشگاه های ورزشی شهر تهران بودند که 65 نفر از آنها براساس نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. از پرسشنامه محقق ساخته پس از تایید روایی و پایایی برای گردآوری اطلاعات استفاده شد. این پرسشنامه دارای 28 گویه است که وضعیت اشتغال زایی را اندازه می گیرد. از آزمون توزیع دوجمله ای برای تعیین وضعیت اشتغال زایی و از آزمون یومن ویتنی برای مقایسه اشتغال زایی مدیران استفاده شد. یافته ها نشان داد میانگین اشتغال زایی مدیران باشگاه های ورزشی شهر تهران با تحصیلات تربیت بدنی به شکل معنا داری از حد متوسط بالاتر است، درحالی که وضعیت اشتغال زایی مدیران فاقد تحصیلات دانشگاهی باشگاه های ورزشی استان تهران در وضعیت متوسط قرار دارد. نتایج آزمون یومن ویتنی نشان داد که بین اشتغال زایی مدیران باشگاه ها با تحصیلات تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی تفاوت معناداری وجود ندارد (P=0.834, Z= -0.209). براساس یافته های پژوهش، توجه به مهارت های اشتغال زایی در تربیت دانشجویان تربیت بدنی غفلت شده که ضروری است به این موارد توجه شود.