رابطه بین متغیرهای زمینه ای و سرمایه اجتماعی در دانشجویان علوم پزشکی ایران

سرمایه اجتماعی یکی از متغیرهای تاثیرگذار بر رشد و توسعه اقتصادی، اجتماعی و سلامتی جامعه است. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی سرمایه اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران است.

این مطالعه از نوع مقطعی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 97-1396 می باشد که تعداد 367 نفر به صورت تصادفی و با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه سرمایه اجتماعی دلاویز (1384) به همراه تعدادی از متغیرهای زمینه ای استفاده شد. برای بررسی اعتبار و پایایی پرسشنامه به ترتیب از اعتبار صوری و آلفای کرونباخ بهره گرفته شد. همچنین برای تحلیل داده ها از نرم افزار 17 spss و نیز از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه، تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.

سرمایه اجتماعی در این پژوهش با میانگین 91/54 در سطح متوسطی قرار داشت. نتایج نشان داد که دانشجویان در بعد اعتماد با میانگین(97/10) کمترین میزان و در بعد مشارکت گروهی با میانگین(47/17) دارای بیشترین میزان سرمایه اجتماعی بودند. همچنین بین متغیرهای سن، دانشکده، جنسیت و وضعیت تاهل با سرمایه اجتماعی رابطه معنی داری یافت نشد. اما متغیرهای وضعیت اشتغال، مقطع تحصیلی و وضعیت سکونت دارای رابطه معنی داری با سرمایه اجتماعی بودند.

ارتقای سرمایه اجتماعی دانشجویان باید در بعد اعتماد از اهداف اصلی مسئولان دانشگاه قرار بگیرد و همچنین وضع سکونت و اشتغال دانشجویان بهبود یابد.