تعیین سطح پیش بینی کننده عزت-نفس در خود ناتوان سازی میان دانشجویان ورزشکار قهرمان و غیرقهرمان در دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی

هدف پژوهش حاضر تعیین و مقایسه میزان خود ناتوان سازی و عزت نفس در میان دانشجویان ورزشکار قهرمان و دانشجویان ورزشکار غیر قهرمان بود. روش پژوهش پس-رویدادی و جامعه آماری 975 نفر دانشجوی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد واحد کرج در سال تحصیلی91-90 بود که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای و فرمول برآورد نمونه بورگ و گال ، 115 نفر به تفکیک مقطع تحصیلی، جنس و وضعیت قهرمانی انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه خود ناتوان سازی جونز، رودوالت و عزت نفس روزنبرگ بود. داده ها از طریق تحلیل واریانس دو راهه تک متغیری، ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون تک متغیری تحلیل شد. نتایج حاکی از عزت نفس بالاتر ورزشکاران قهرمان از ورزشکاران غیرقهرمان بود، اما تفاوت معناداری بین سطح عزت نفس و خود ناتوان سازی دانشجویان ورزشکار دختر و پسر قهرمان و غیرقهرمان مشاهده نشد.رابطه بین عزت نفس و خود ناتوان سازی در دانشجویان ورزشکار پسر قوی تر از این رابطه در بین دانشجویان ورزشکار دختر و رابطه بین خود ناتوان سازی و عزت نفس دانشجویان ورزشکار تربیت بدنی معکوس بود. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گیری کرد خود ناتوان سازی و عزت نفس پیش بینی کننده یکدیگرند و چون رابطه معکوس بین عزت نفس و خود ناتوان سازی در دانشجویان ورزشکار غیرقهرمان قوی تر از این رابطه در بین دانشجویان قهرمان است، می توان با فراهم آوردن زمینه ها و امکانات برای کسب موفقیت، عزت نفس و خود توانمندسازی افراد را افزایش داد