تاثیر شش هفته تمرین استقامتی فزاینده و مصرف ال کارنیتین بر BAX/BCL-2 و شاخص های استرس اکسیداتیو بافت قلب رت های دیابتی

دیابت یکی از مشکلات جدی پزشکی در سال های اخیر است. هدف از انجام پژوهش حاضر تاثیر شش هفته تمرین استقامتی فزارنیده و مصرف ال کارنیتین بر Bax/Bcl-2 و شاخص های استرس اکسیداتیو بافت قلب رت های دیابتی بود.

در این مطالعه تجربی، 45 سر رت نر ویستار با میانگین وزنی 20±250 گرم به طور تصادفی در 6 گروه شامل کنترل سالم، کنترل دیابتی، شم، تمرین، ال کارنیتین و تمرین و ال کارنیتین قرار گرفتند. رت ها با تزریق نیکوتین آمید به مقدار 95 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و بعد از 15 دقیقه تزریق STZ به مقدار 55 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت زیر صفاقی دیابتی شدند. رت های دریافت کننده ال کارنیتین روزانه 100 میلی گرم ال کارنیتین را به صورت خوراکی دریافت کردند. تمرین هوازی نیز 5 روز در هفته، از ساعت 9 تا ساعت 11 صبح، به مدت شش هفته انجام دادند. متغیرهای تحقیق به وسیله کیت های الایزا و آسای و در بافت قلب اندازه گیری شدند. از آزمون شپیرو ویلک، جهت تجزیه و تحلیل استنباطی داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.

نتایج نشان داد تمرین استقامتی فزاینده و مصرف ال کارنیتین بر (GPX (001/0P=)، MDA (001/0P=) و نسبت Bax/Bcl2 بافت قلب (0/001=P) رت های دیابتی تاثیر معنی داری دارد.

با توجه به یافته های تحقیق حاضر، استفاده از تمرین هوازی و ال کارنیتین (با مشورت پزشک) جهت کاهش عوارض دیابت پیشنهاد می شود.

* فرمول ها به درستی نمایش داده نمی شوند.