تاثیر مکمل کوآنزیم Q10 بر وضعیت استرس اکسیداتیو و مقاومت به انسولین در رت های دیابتی

کوآنزیم Q10 از جمله آنتی اکسیدان هایی است که امروزه در بیماری های مرتبط با استرس اکسیداتیو مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به اهمیت استرس اکسیداتیو در عوارض ناشی از دیابت، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مکمل کوآنزیم Q10 بر وضعیت استرس اکسیداتیو و مقاومت به انسولین در رت های صحرایی دیابتی انجام شد.

 تعداد 18 رت صحرایی نر نژاد اسپراگ به طور تصادفی به 3 گروه 6تایی تقسیم شدند. گروه شاهد که سرم فیزیولوژی دریافت کردند، گروه دیابتی (STZ:55mg/kg) دریافت کننده روغن کنجد؛ و گروه مکمل که دیابتی شده و Q10 با دوز mg/kg 2 را به صورت صفاقی به مدت 10 روز دریافت کردند. در پایان روز دهم، نمونه خون وریدی جمع آوری شد. سطح پلاسمایی گلوکز، انسولین، ویتامین D، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، مالون دی آلدیید و گروه های تیول پروتیینی با استفاده از روش کالریمتری مربوطه اندازه گیری شد.

 نتایج نشان داد درمان رت های دیابتی با مکمل کوآنزیم Q10 سبب کاهش معنی دار میزان قند خون ناشتا و مالون دی آلدهید و افزایش معنی دار سطح سرمی انسولین و ویتامین D در مقایسه با رت های دیابتی شد (P<0/05). میانگین وزن، گروه های تیول، مقاومت به انسولین و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در رت های دیابتی درمان شده با مکمل کوآنزیم Q10 در مقایسه با گروه کنترل دیابتی تغییراتی داشت اما معنی دار نبودP>0/05.

مصرف مکمل کوآنزیم Q10 می تواند از طریق اثرات آنتی اکسیدانی خود، استرس اکسیداتیو ناشی از دیابت را کاهش دهد.