بررسی تاثیرات کوتاه مدت بازی رایانه ای تیرانداز اول شخص بر سطح توجه بصری با استفاده از ابزار ردیاب چشمی

امروزه بازی های رایانه ای کارکرد بسیاری در زمینه بهبود عملکردهای شناختی دارد. توجه انتخابی نیز یکی از مهارت های شناختی است که به موجب آن، افراد می توانند از بین چندین عامل محرک، برخی از رویدادها را پردازش و از برخی دیگر صرف نظر کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان تاثیرگذاری بازی رایانه ای در سبک تیراندازی اول شخص بر سطح توجه انتخابی افراد انجام شد و فرض بر این بود که بازی رایانه ای منجر به بهبود سطح توجه انتخابی افراد می شود.

این مطالعه به صورت نیمه آزمایشی بود و آزمودنی ها به دو گروه تجربی (15 نفر) و شاهد (15 نفر) تقسیم شدند. به منظور سنجش سطح توجه، از آزمون دقت Toulouse-Pieron در مراحل پیش آزمون و پس آزمون استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمون MANCOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه های تجربی و شاهد وجود داشت؛ به طوری که بازتوانی شناختی از طریق بازی، باعث بهبود توجه آزمودنی های گروه تجربی شد.

استفاده از ردیاب چشم در بازی به عنوان دستگاه ورودی، منجر به بهبود دقت بازیکنان در هدایت بازی می شود. برای بررسی تاثیرات بلندمدت، باید بازی طی جلسات متمادی و در مدت زمان طولانی تری انجام گیرد، اما فرضیه در مورد تاثیرات کوتاه مدت ثابت گردید.