ارتباط بین غلظت سرمی‎RANKL با اختلالات قلبی در بیماران بتا تالاسمی ‎ماژور

بتا تالاسمی‎ ماژور  نوعی اختلال اتوزومال مغلوب است که با اریتروپویز غیر موثر شناخته می‎شود. تزریق مداوم و ناتوانی بدن در  حذف آهن در بدن منجر به اضافه بار آهن شده که  باعث ایجاد صدمه به بافت قلب می‎شود. یکی از مسیرهای تنظیمی‎بیماریهای قلبی با واسطه تجمع آهن، مسیر Osteoprotegrin/RANK(Receptor Activator of Nuclear Factor k_B / RANKL  Receptor Activator of Nuclear Factor Ligandمی‎باشد.گیرنده فاکتور هسته‎ایی کاپا_B (RANKL)/ لیگاند فعال کننده فاکتور هسته ایی کاپا_B (RANK) و استیوپروتگرین OPG هستند. هدف از این مطالعه بررسی سطح سرمی‎RANKL و ارتباط آن با  هیپرتروفی بطن چپ (LVH) و اختلال عملکرد دیاستولیک  وکسر جهشی وفشار خون ریوی و  شاخص  MRIT*2 در بیماران تالاسمی‎ماژور می‎باشد.

این پژوهش در سال 1396 به روش توصیفی روی 82 بیمار مبتلا به تالاسمی‎ماژور  کیلینک سرور مشهد انجام شد.تمام بیماران، مورد بررسی کامل و غیر تهاجمی (اکوکاردیوگرافی کامل 2 بعدی و داپلر M-Mode رنگی و MRIT*2 ) قرار گرفتند. برای اندازه گیری سطح سرمی ‎RANKL  از تکنیک الایزا استفاده شد.جهت تجزیه و تحلیل آماری از spss 20 استفاده شد.

از مجموع 82 بیمار 36 زن و 46 مرد بودند.میانگین سنی بیماران 83/6±69/23 سال بود. هایپرتروفی بطن چپ و اختلال عملکرد دیاستولیک به ترتیب در 24 بیمار (30/29%) و 23 نفر (28%) وجود داشت. ارتباط معناداری بین سرم RANKL با هایپرتروفی بطن چپ ، اختلال عملکرد دیاستولیک ،کسر جهشی ،فشار خون ریوی ، شاخص  MRIT*2 وجود نداشت (05/0 <p) .

یافته‎های پژوهشی نشان داد که بین سطح RANKLسرم با شدت درگیری قلب هایپرتروفی بطن چپ، نقص عملکرد دیاستولیک،کسر جهشی ،فشار خون ریوی، شاخص   MRIT*2 ارتباط معنا داری وجود ندارد که این یافته پژوهش‎های بیشتری را در این مورد فرا میخواند.