بررسی میزان فعالیت فیزیکی شغلی و غیر شغلی در بیماران دچار سندرم حاد کروناری مراجعه کننده به یک مرکز اورژانس قلب در دانشگاه علوم پزشکی مشهد

 بی تحرکی یک ریسک فاکتور مهم برای بیماریهای ایسکمیک قلبی است. این مطالعه جهت ارزیابی ارتباط بین فعالیت فیزیکی شغلی و غیر شغلی با سندرم حاد کروناری و عوامل خطر بروز آن در بیماران پذیرش شده در یک مرکز اورژانس قلب انجام شد.

 227 بیمار مرد مبتلا به سندرم حاد کروناری در یک بیمارستان دانشگاهی بصورت تصادفی انتخاب شدند. یک پرسشنامه شامل اطلاعات فردی، پزشکی و شغلی مورد استفاده قرار گرفت. فعالیت فیزیکی شغلی، ورزشی و اوقات فراغت بوسیله پرسشنامه فعالیت فیزیکی بک مورد ارزیابی قرار گرفت. جمعیت مورد مطالعه بر اساس اندکسهای فعالیت فیزیکی شغلی، ورزشی و اوقات فراغت در پرسشنامه بک به سه گروه با فعالیت فیزیکی کم، متوسط و زیاد تقسیم شدند.

 شیوع عوامل خطر بیماریهای قلبی شامل هیپرتاسیون، دیس لیپیدمی، دیابت، چاقی و استعمال دخانیات در جمعیت مورد مطالعه به ترتیب 32، 18.5، 19، 11 و 34.4 درصد بود. از میان عوامل خطر فقط دیابت و اضافه وزن با فعالیت فیزیکی شغلی و دیس لیپیدمی با فعالیت فیزیکی شغلی و ورزشی رابطه معنی داری نشان دادند، در حالیکه رابطه سایر عوامل خطر قلبی با فعالیت فیزیکی معنی دار نبود.

 نتایج این مطالعه نشان داد اغلب مبتلایان به سندرم حاد کروناری، فعالیت فیزیکی شغلی و غیر شغلی در حد کم و متوسط داشتند. اگرچه یک ارتباط معنی دار آماری بین میزان فعالیت فیزیکی شغلی و نوع سندرم حاد کروناری پیدا نشد اما فعالیت فیزیکی ورزشی و اوقات فراغت می تواند با کاهش شیوع عوامل خطر آن بخصوص دیابت و دیس لیپیدمی در پیشگیری از بیماری ایسکمیک قلبی موثر باشد.