واکاوی تجارب زیسته دانشجویان دکتری درخصوص مسئولیت های استاد راهنما به عنوان ارشادکننده پژوهشی

هدف از پژوهش کیفی حاضر که با روش پدیدارشناسی انجام شد، کاوش ادراکات و تجارب دانشجویان دکتری از مسئولیت های استاد راهنما در نقش ارشادکننده پژوهشی بود. به منظور گرد آوری اطلاعات پژوهش، مصاحبه های نیمه ساختمند با 21 دانشجوی دکتری انجام گرفت که به صورت هدفمند و با روش معیارمحور و استراتژی حداکثر تنوع انتخاب شدند. تحلیل مصاحبه ها با استفاده از روش تحلیل مضمون انجام و 38 مضمون پایه استخراج و در قالب 7 مضمون سازمان دهنده طبقه بندی شد. واکاوی ادراکات و تجارب دانشجویان دکتری حاکی از آن بود که ایفای نقش ارشادکننده پژوهشی توسط استاد راهنما از دیدگاه دانشجویان دکتری مستلزم انجام دادن مسئولیت های ارشادکننده پژوهشی در قالب 7 مولفه (مضمون سازمان دهنده) حمایت پژوهشی، راهنمایی علمی پژوهشی، مداخلات توسعه ای، حمایت حرفه ای، حمایت ارتباطی، حمایت روان شناختی و حمایت شخصی است. یافته های پژوهش حاضر می تواند مقدمه ای برای توجه و شناخت بیشتر درخصوص مسئولیت های ارشادگری پژوهشی استادان راهنمای دانشجویان دکتری و بهسازی و ضعیت موجود باشد.