شناسایی و ارزیابی مخاطرات ایمنی و بهداشتی در پژوهشکده هوا خورشید دانشگاه فردوسی مشهد با استفاده از تکنیک FMEA

انرژی های نو مانند انرژی بادی و خورشیدی به دلیل تهدیدات کمتر برای محیط زیست و سلامتی انسان، امروزه مورد توجه مجامع علمی، تحقیقاتی و صنعتی قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، شناسایی و ارزیابی مخاطرات ایمنی و بهداشتی پژوهشکده هواخورشید دانشگاه فردوسی مشهد بود.

در این مطالعه ی توصیفی-مقطعی از تکنیک تجزیه و تحلیل حالات شکست و اثرات آن (FMEA) جهت شناسایی و ارزیابی مخاطرات کلیه ی واحدهای پژوهشکده هواخورشید دانشگاه فردوسی مشهد در نیمه دوم سال 1398 استفاده گردید. تیم مدیریت HSE، مخاطرات هر واحد را به تفکیک شناسایی و ریسک ها را ارزیابی نمودند. کلیه ریسک ها پس از شناسایی براساس رویکرد RPN که حاصل ضرب سه مولفه ی احتمال وقوع (Occurance)،  میزان شدت (Severity) و احتمال کشف (Detectability)  است، اولویت بندی شدند و اقدامات کنترلی نیز پیشنهاد گردید.

دامنه اعداد اولویت ریسک از 18=RPN مربوط به کار تکراری در عملیات بازرسی ابعادی تا 180=RPN مربوط به نشت جریان برق بود. در بین ریسک ها سه ریسک بالقوه شامل نشت جریان برق با 180=RPN، استنشاق مواد سمی با 162=RPN و سقوط از ارتفاع با 150=RPN دارای عدد اولویت ریسک بالاتری بودند و سایر ریسک ها در رتبه های بعدی اولویت ریسک قرار گرفتند.

نتایج پژوهش نشان داد که استفاده از تکنیک FMEA برای شناسایی و ارزیابی ریسک های شغلی در محیط های پژوهشی و تولیدی انرژی های نو نیز مناسب بوده و منجر به شناسایی، ارزیابی و طبقه بندی ریسک ها در سطوح مختلف می گردد که به تیم HSE کمک خواهدکرد تا با ارایه راهکارهای کنترلی با اولویت ریسک های غیر قابل قبول به حذف یا کاهش سطح ریسک های مجموعه اقدام کنند.